Elżbieta Koźniewska zaprezentowała efekty projektu który zrealizowano w CMPPP w Warszawie przy dofinansowaniu Europejskiego Funduszu Społecznego we współpracy Biura Wdrażania EFS w MEN prezentacja Power Point do pobrania (ZIP)

Celem projektu było tworzenie warunków dla wyrównywania szans edukacyjnych dzieci, zapobiegania niepowodzeniom i budowania postaw sprzyjających uczeniu się w ciągu całego życia. Adresowany był on do nauczycieli dzieci sześcioletnich, do dyrektorów szkół i przedszkoli, do rodziców i lokalnych władz samorządowych.

Na podstawie analizy przeprowadzonych badań CMPPP przygotowało obserwacyjną metodę dla nauczycieli o nazwie Skala Gotowości Szkolnej (SGS).

Elżbieta Koźniewska podkreśliła, że Skala Gotowości Szkolnej, umożliwia prowadzenie obserwacji podczas codziennych zajęć w przedszkolu lub szkole, co pozwala wcześnie i w naturalnych warunkach uzyskać informację o zachowaniach i umiejętnościach dzieci. Powtórzenie obserwacji i porównanie wyników ułatwia rejestrowanie zmian i rozwoju umiejętności. Zebrane informacje są pomocne w ocenie zaprojektowanego sposobu pracy z dzieckiem.

Korzyści ze stosowania SGS to:

• ukierunkowanie obserwacji nauczyciela na różne zachowania dziecka w wielu sytuacjach, na umiejętności społeczne i osiągnięcia dzieci,

• przeprowadzenie obserwacji w naturalnych warunkach,

• współpraca z rodzicami, w tym uzyskanie zgody na stosowanie SGS i przekazanie wyników obserwacji rodzicom,

• stosowanie wystandaryzowanej metody,

• wzbogacenie interpretacji zachowań i projektów wspierania rozwoju dziecka w oparciu o wyniki badań,

• możliwość korzystania z elektronicznej formy metody i podręcznika.

Pełną informację na temat projektu oraz jego efektów, a także praktyczne wskazówki co do jego wykorzystania w codziennej pracy znajdują się na stronie internetowej CMPPP: http://www.cmppp.edu.pl/szesciolatki/default.asp

Żyć w zgodzie - zapobieganie agresji wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym
Barbary Bleja - Sosna

Autorką jest Barbara Bleja-Sosna, pod red. której powstała książka "Żyć w zgodzie- zabawy zapobiegające agresji" oraz wydana w marcu 2007 "Żyć w radości - ćwiczenia zapobiegające agresji" wśród dzieci w wieku szkolnym.

Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja. Zebrani podziękowali partnerom i sponsorom konferencji za pomoc w jej zorganizowaniu. Wydawnictwo RAABE poczęstowało uczestników lampką wina, chcąc w ten sposób uczcić inaugurację Poradnika Intendenta Przedszkola..

Była okazja do spotkań uczestników Forum OSKKO: www.oskko.edu.pl/forum/

SOBOTA, 21 KWIETNIA 2007r
Drugi dzień konferencji. [Powrót na początek]

Do południa odbywały się wykłady. Następnie, w części popołudniowej przeprowadzono z uczestnikami III KKDP serię warsztatów. Oprócz dyrektorów w zajęciach dotyczących żywienia udział wzięli też intendenci przedszkoli.

Poznawanie wielozmysłowe w edukacji przedszkolnej jako forma kształcenia kompetencji kluczowych.
Dorota Dziamska.

Sobotni ranek uczestnicy konferencji spędzili na niezwykle energetycznym wykładzie Doroty Dziamskiej (autorki systemu - Edukacja przez ruch, dyrektor Pracowni Pedagogicznej Origami – Niepublicznej Placówki Doskonalenia Nauczycieli w Poznaniu), poświęconym wielozmysłowemu poznawaniu w edukacji przedszkolnej jako systemowi kształcenia i terapii. Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie: PDF Word (ZIP)

Zaprezentowała holistyczną koncepcję rozwoju człowieka w powiązaniu z kompetencjami kluczowymi określonymi  przez Unię Europejską w dokumencie „Kompetencje kluczowe w uczeniu się przez całe życie”. Niezwykły aplauz wzbudziło nie tylko wielozmysłowe oddziaływanie wykładowcy, wykorzystującego muzykę, ruch, aktywność plastyczną, ale również  wyczerpujące omówienie wykonywanych ćwiczeń i przekonujące powiązanie ich z teoretycznie brzmiącymi kompetencjami kluczowymi.

Aktualne zagadnienia związane z wdrażaniem zasad systemu HACCP w przedszkolach.
Halina Turlejska. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa

Halina Turlejska zajmuje się zagadnieniami bezpieczeństwa i jakości zdrowotnej żywności, higieną i racjonalizacją żywienia oraz wdrażaniem systemów zapewnienia jakości w produkcji i przetwórstwie żywności. Brała udział w pracach nad tworzeniem nowego polskiego prawa żywnościowego, ściśle zharmonizowanego z wymogami dyrektyw UE. Jest cenionym edukatorem w zakresie systemów zapewnienia jakości oraz audytorem PCBC i BSI w zakresie normy ISO 9001; 2000. Prowadzi studia podyplomowe oraz działalność edukacyjną i szkoleniową z upowszechniania zasad GHP/GMP oraz wdrażania systemu HACCP, a także racjonalizacji żywienia dla pracowników przemysłu spożywczego, żywienia zbiorowego oraz organów urzędowej kontroli żywności. Prowadzi konsultacje z praktycznego wdrażania systemu HACCP oraz audity w zakładach przemysłu spożywczego. materiały konferencyjne do pobrania - PDF

Wykład prowadzony przez dr Halinę Turlejską obejmował wyjaśnienie podstawowych terminów, zakresu obowiązującej dokumentacji, a także omówienie najczęściej spotykanych problemów.

Wysoka jakość i bezpieczeństwo zdrowotne to podstawowe cechy posiłków i potraw produkowanych i wydawanych w zakładach żywienia zbiorowego. Kwestie te nabierają szczególnego znaczenia w odniesieniu do żywienia dzieci w przedszkolach. Dzieci są grupą szczególnie wrażliwą na wszelkie przejawy nieprawidłowego, nieracjonalnego żywienia. Udowodniono, że niewłaściwie zbilansowane żywienie i żywność o niewłaściwej jakości zdrowotnej mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie i samopoczucie dziecka.

W świetle obowiązującego prawa (zarówno polskiego jak i Unii Europejskiej), wszyscy operatorzy żywności, w tym realizatorzy żywienia zbiorowego w placówkach oświatowo–wychowawczych, powinni stosować zasady Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP), Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP) oraz wdrożyć system HACCP. Jest to egzekwowane przez organy urzędowej kontroli żywności – Państwową Inspekcję Sanitarną. Za niedostosowanie się w do tych wymogów grozi kara grzywny.

Niestety, jak wynika z prowadzonych kontroli, wśród realizatorów żywienia zbiorowego dzieci poziom znajomości systemu HACCP jest wysoce niezadowalający, a wskaźniki zaawansowania stołówek przedszkolnych we wdrażaniu tego systemu znacznie odbiegają od średnich dla innych grup obiektów.

Obrazują to następujące fakty:

• W żywieniu zbiorowym dzieci obserwuje się brak systemowego podejścia do rozwiązywania problemów związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa zdrowotnego produkowanych posiłków;

• W wielu obiektach żywienia zbiorowego obserwuje się nieprawidłowości w zakresie realizacji podstawowych zasad GHP, które są punktem wyjścia do wdrażania systemu HACCP.

Istniejąca sytuacja stwarza konieczność podejmowania konsekwentnych działań szczególnie w aspekcie systematycznego podnoszenia wiedzy nt. praktycznej realizacji zasad GHP/GMP i systemu HACCP oraz zmiany mentalności zawodowej pracowników i sposobu ich myślenia ze szczególnym ukierunkowaniem na przejmowanie odpowiedzialności za realizowane zadania.

W świetle obowiązującego prawa (zarówno polskiego jak i Unii Europejskiej), wszyscy operatorzy żywności, w tym realizatorzy żywienia zbiorowego w placówkach oświatowo–wychowawczych, powinni stosować zasady Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP), Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP) oraz wdrożyć system HACCP. Jest to egzekwowane przez organy urzędowej kontroli żywności – Państwową Inspekcję Sanitarną. Za niedostosowanie się w do tych wymogów grozi kara grzywny.

Prelegentka stwierdziła: O systemie HACCP mówi się na wiele sposobów, często nadmiernie komplikując jego zasady i przedstawiając go jako niezmiernie trudną i niezrozumiałą, a przede wszystkim obcą ideologię. Tymczasem system HACCP został stworzony przez ludzi – dla ludzi, aby ułatwić im czuwanie nad procesami przygotowywania posiłków i zapewnić pełne ich bezpieczeństwo.

Dogoterapia. Spotkanie z Fundacją Ama Canem.

Kolejny punkt konferencji odbiegał nieco od konferencyjnej konwencji, głównie z powodu niezwykłych gości - przedstawicieli łódzkiej organizacji Ama Canem, którzy na rozmowę o dogoterapii zabrali swoich podopiecznych: dorosłe psy przeszkolone do roli terapeutów oraz szczenięta. Pokaz z udziałem psów wzbudził ogromne zainteresowanie uczestników konferencji.

Dogoterapia jest formą terapii kontaktowej z udziałem odpowiednio przystosowanych psów, wspomagająca inne rodzaje terapii (ruchu, mowy, psychoterapię). Może być stosowana u osób z różnymi schorzeniami przynosząc doskonałe efekty. Jest adresowana zarówno do dzieci, osób dorosłych jak i starszych.
Obecność psa na zajęciach terapeutycznych stanowi doskonałą motywację do podejmowania działań, wprowadza do terapii spontaniczność, radość i daje poczucie bezpieczeństwa. Pies akceptuje nas takimi, jacy jesteśmy, nie ocenia po wyglądzie i sposobie wysławiania, nie wyznacza norm, kocha nas za to, że jesteśmy. Jest oddany i wierny, pozostanie z nami bez względu na nasze sukcesy i niepowodzenia.

Zadaniem dogoterapii jest pomoc w przywróceniu ludziom zdrowia, uśmiechu i wiary we własne siły.

Poprzez dogoterapię możemy:
Rozwijać mowę, wzbogacać słownik.
Przełamywać lęk.
Rozwijać funkcje poznawcze.
Stymulować zmysły, ćwiczyć koncentrację, koordynację ruchów, orientację przestrzenną.
Rozwijać myślenie przyczynowo-skutkowe.
Stymulować pracę mięśni poprzez wykonywanie ćwiczeń ruchowych.
Budować poczucie własnej wartości, pewności siebie, bezpieczeństwa.
Podnosić aktywność, uczyć samodzielności, odpowiedzialności.
Łagodzić stres, samotność.
Rozwijać spontaniczną aktywność.
Motywować i mobilizować do podejmowania działań.
Uczyć właściwych postaw w stosunku do zwierząt.
Uczyć zasad bezpiecznego postępowania z psami.
Budować więzi emocjonalne u osób z trudnym kontaktem.

Wykładowcy zaprezentowali szereg zachowań, dzięki którym przebywanie z psami staje się bezpieczniejsze, rozwiali również wiele mitów. Zwrócili uwagę, że psom w programach nauczania poświęca się zbyt mało uwagi – mimo że o kontakt z nimi jest niezwykle łatwo i stosunkowo często w związku z takimi kontaktami pojawiają się problemy, rodzące zagrożenie zdrowia a nawet życia dzieci. Wielokrotnie podkreślano, że kontakt z psami musi być poprzedzony gruntowną wiedzą na temat charakterystycznych dla tych zwierząt zachowań, o czym bardzo często zapominamy. Prelegenci opowiadali również o pracy, jaką wykonują ich psy. O terapii prowadzonej z dziećmi autystycznymi oraz dziećmi z rozmaitymi zaburzeniami, pracy niezwykle trudnej, ale i przynoszącej radość.

Indywidualizacja oddziaływań wychowawczo- dydaktycznych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami i deficytami rozwoju w wieku przedszkolnym.  
Anna Franczyk, Katarzyna Krajewska.

Do spotkania z Ama Canem nawiązywała prezentacja przygotowana przez dwie autorki wydawnictwa Impuls Annę Franczyk i Katarzynę Krajewską, a poświęcone indywidualizacji oddziaływań wychowawczo – dydaktycznych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami i deficytami rozwoju w wieku przedszkolnym. materiały konferencyjne do pobrania - PDF

W swoim wystąpieniu prelegentki zwróciły uwagę na wartość indywidualizacji procesu kształcenia, która daje możliwość dostosowania prowadzonych zajęć do tempa rozwoju dziecka. Pomocne w takim działaniu jest wcześniejsze zebranie informacji o dziecku pozwalające na określenie braków, ale także mocnych stron. Autorki podkreślały, że wśród metod, jakie same wykorzystują w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym swoje ważne miejsce maja zajęcia z psami, które niezwykle stymulująco wpływają na dzieci. Zaprezentowano także wiele interesujących praktycznych rozwiązań do zastosowania w codziennej pracy z dziećmi.

Poznanie możliwości i potrzeb każdego dziecka pozwala na takie planowanie pracy terapeutycznej, by maksymalnie wykorzystać naturalny potencjał dziecka, a także stworzyć mu warunki i możliwości doświadczania w różnych warunkach i sytuacjach, by usprawniać lub kompensować zaburzone czy też opóźnione funkcje Indywidualizacja procesu kształcenia daje możliwość dostosowania prowadzonych zabaw i ćwiczeń do indywidualnego tempa rozwoju dziecka, a zebrane wcześniej o nim informacje pozwolą uwzględnić jednocześnie jego braki, zainteresowania i mocne strony. Zajęcia takie są dla dzieci niezwykle ważne, pomagają one w budowaniu motywacji do dalszej nauki, przygotowują dziecko do pełnionych ról, uczą świadomości siebie, swego sukcesu i przygotowują grunt do zabawy i współdziałania z rówieśnikami już na terenie grupy w małej społeczności przedszkolnej.

Pierwszym etapem poznawania dziecka jest obserwacja jego działań i zachowań  podczas swobodnych zabaw w grupie. Już małe dzieci preferują jedne zabawy, zabawki a innych wręcz nie znoszą. Zatem aby nasza praca była efektywna a jednocześnie sprawiała radość dziecku, musimy je dobrze poznać. Służą temu wspólne zabawy, których inicjatorem może być samo dziecko. Poprzez ukierunkowanie tych działań (zabaw, ćwiczeń), można gromadzić wstępne informacje o dziecku, o jego upodobaniach, predyspozycjach, możliwościach jak i trudnościach.

SOBOTA, 21 KWIETNIA 2007r WARSZTATY

Indywidualizacja oddziaływań wychowawczo- dydaktycznych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami i deficytami rozwoju w wieku przedszkolnym.  
Anna Franczyk, Katarzyna Krajewska.

Do tego spotkania nawiązywała prezentacja przygotowana przez dwie autorki wydawnictwa Impuls Annę Franczyk i Katarzynę Krajewską, a poświęcone indywidualizacji oddziaływań wychowawczo – dydaktycznych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami i deficytami rozwoju w wieku przedszkolnym. W swoim wystąpieniu zwróciły uwagę na wartość indywidualizacji procesu kształcenia, która daje możliwość dostosowania prowadzonych zajęć do tempa rozwoju dziecka. Pomocne w takim działaniu jest wcześniejsze zebranie informacji o dziecku pozwalające na określenie braków, ale także mocnych stron. Autorki podkreślały, że wśród metod, jakie same wykorzystują w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym swoje ważne miejsce maja zajęcia z psami, które niezwykle stymulująco wpływają na dzieci. Zaprezentowano także wiele interesujących praktycznych rozwiązań do zastosowania w codziennej pracy z dziećmi.

Warsztaty z zakresu wdrażania zasad systemu HACCP w przedszkolach
Halina Turlejska. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa

Podczas warsztatowego spotkania z przedstawicielką IŻŻ poruszono zagadnienia: 

• Co to jest system HACCP?

• Na czym polega system HACCP?

• Z czego wynika obowiązek prawny wdrażania zasad systemu HACCP?

• Jakie organy nadzorują i egzekwują wdrożenie systemu HACCP?

• W jaki sposób wdrażany jest system HACCP?

• Kto jest odpowiedzialny za jego wdrożenie?

• Co jest potrzebne do skutecznego wdrożenia systemu HACCP?

• Jakie są korzyści z wdrożenia zasad systemu HACCP?

• Jakie są trudności przy wdrażaniu zasad systemu HACCP?

• Jakie są obowiązki kierownictwa przedszkola związane z wdrażaniem systemu HACCP?

• Co można poradzić przedszkolom, które zaczynają wdrażać zasady systemu HACCP?

• Gdzie można szukać pomocy i odpowiedzi na trudne pytania dotyczące wdrażania systemu HACCP?

• Jak poradzić sobie z dokumentacją systemu HACCP i jak powinna ona wyglądać?

• Co robić, gdy zasoby kadrowe przedszkola są bardzo małe?

• Co robić, gdy warunki techniczne przedszkola są bardzo skromne?

Zasady zdrowego żywienia – warsztaty.
Paulina Wojciechowska-Wąsikiewicz. Warsztaty wydawnictwa RAABE.

Prowadząca jest specjalistką ds. żywienia człowieka i dietetyki, absolwentka Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Dietetyki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 7 lat jest pracownikiem państwowego przedszkola, w którym obecnie pełni funkcję m.in. doradcy w zakresie realizacji zasad Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP) i Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP), dba o bezpieczeństwo zdrowotne przygotowywanych dla dzieci posiłków, a także zajmuje się układaniem jadłospisów zgodnych z normami dla dzieci w wieku 3–6 lat. Od 4 lat pisze artykuły dla Wydawnictwa Raabe („Praktycznie o żywieniu dzieci w przedszkolu”, „Wymagania sanitarne przy sporządzaniu posiłków”, „Podstawowe zasady higieniczno-sanitarne – zagadnienia do szkolenia personelu gastronomicznego”, „Zasady GHP/GMP – bezpieczeństwa i higieny żywności w zakładach żywienia zbiorowego”, „System HACCP”, „Księga GHP/GMP w przedszkolu”), a od niedawna jest twórcą i redaktorem prowadzącym Poradnika intendenta przedszkola.

Prelegentka poruszyła zagadnienia: 

1. Racjonalne żywienie jako podstawowy element warunkujący zdrowie człowieka

• Definicja pojęcia „racjonalne żywienie”.

• Wpływ jedzenia na nasze zdrowie.

2. Piramida zdrowia jako optymalny model żywienia

• Charakterystyka poszczególnych poziomów piramidy, uwzględniających różne grupy produktów spożywczych.

• Przykładowy dobór różnych produktów spożywczych wraz z określeniem ich częstotliwości i zalecanej ilości spożycia.

3. Kształtowanie właściwych postaw (nawyków) przy przygotowywaniu posiłków

4. Praktyczne układanie piramidy żywienia w oparciu on przykładowe produkty spożywcze – praca w zespołach

5. Test – „Jaki jest twój styl odżywiania?”

6. Posumowanie spotkania – podstawowe zalecenia żywieniowe

Prawo pracy - warsztaty
Ewa Czechowicz, OSKKO.

Podczas warsztatowej części spotkania z Ewą Czechowicz byłą okazja do zasięgnięcia porady, przybliżenia problemów dyrektorów.

Grupa Doroty Dziamskiej (dziękujemy wyd. Nowa Era za wsparcie) przeprowadziła 3 warsztaty:

Edukacja przez ruch, czyli doświadczenia przedszkolne potrzebne w kształtowaniu kompetencji kluczowych.
Dorota Dziamska i współpracownicy. 3-latki.

Edukacja przez ruch, czyli doświadczenia przedszkolne potrzebne w kształtowaniu kompetencji kluczowych.
Dorota Dziamska i współpracownicy. 4-latki.

Edukacja przez ruch, czyli doświadczenia przedszkolne potrzebne w kształtowaniu kompetencji kluczowych.
Dorota Dziamska i współpracownicy. 5-latki.

Relacjonuje Uczestnik: Benigna Pietrusewicz (członek OSKKO).

Edukacja przez ruch, czyli doświadczenia przedszkolne potrzebne w kształtowaniu kompetencji kluczowych. (3-4-latki). Prowadząca zajęcia: Krystyna Tiereszko.

Kompetencje kluczowe potrzebne ludziom do samorealizacji i rozwoju osobistego, bycia aktywnym obywatelem oraz integracji społecznej i zatrudnienia rozpoczynamy kształtować od najmłodszych lat. W przedszkolu można tę pracę podjąć nawet z dziećmi trzyletnimi. Swoimi doświadczeniami podzieliła się trenerka systemu „Edukacji przez ruch”, nauczycielka przedszkola z Bielan, pani Krystyna Tiereszko.

W wiosennej atmosferze, odwołując się do przeżyć i obserwacji, jakie zapewniamy dzieciom podczas spacerów, wycieczek, zakładania zielonego kącika w sali czy pracy w ogródku przedszkolnym, zaczynamy od zabawy ruchowej, pobudzającej dużą motorykę - stopniowo przechodząc do pracy przy stolikach. Uczestniczki zajęć - w roli dzieci - używają zwrotów grzecznościowych, cierpliwie oczekują na swoją kolej, pracują samodzielnie, w parach, wybierają, dokonują operacji matematycznych, komunikują się. M. in. te umiejętności są składowymi kompetencji kluczowych. Wykonana przez nas praca, będzie nie tylko dziełem, które ozdobi pomieszczenie przedszkolne i zachwyci rodziców. To również karta pracy - do wykorzystania podczas innych zajęć. Na kolorowych kartkach stopniowo wyrastają kwiaty, pojawiają się motyle. Pracują zmysły, angażowane są wszystkie części ciała. Każda czynność ma swój sens, cel i odniesienie w kole integracji sensorycznej (zintegrowanego ruchu organizmu). Ma ono zastosowanie do planowania zajęć w taki sposób by świadomie, w sposób harmonijny wspierać poszczególne obszary rozwojowe. Koło holizmu (całościowego rozwoju) okazuje się być również świetną kartą obserwacji, ponieważ nauczyciel może wpisywać pojawiające się umiejętności we wszystkich obszarach rozwojowych dziecka – sprawdzając, czy jego rozwój jest wszechstronny.

Atmosfera zabawy, zaciekawienia i życzliwości była dopełnieniem tego niewątpliwie udanego spotkania.

Wczesne rozpoznawanie zaburzeń zachowania u dzieci.
Monika Biała. Autor Wydawnictwa „Fraszka Edukacyjna”

Monika Biała to psycholog kliniczny z kilkunastoletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, młodzieżą i ich rodzicami. Prowadzi zajęcia dydaktyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej ZNP w Warszawie. Jest Sekretarzem Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Posiada, przyznany przez Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, certyfikat konsultanta psychologii klinicznej dziecka w zakresie problemów kliniczno-edukacyjnych. Jest współ-autorką książki dotyczącej kształtowania relacji nauczyciel-uczeń, a także autorką książki dot. zaburzeń zachowania „Problemy z zachowaniem dzieci i młodzieży”, która niedawno ukazała się nakładem Wydawnictwa „Fraszka Edukacyjna”

Naturalna nauka języka - nowy model pracy z dziećmi.
Elżbieta Czerwińska-Klemke.

Doradca metodyczny wychowania przedszkolnego; edukator programu „Nowa Szkoła”; ekspert MEN w zakresie wychowania przedszkolnego, nauczania początkowego oraz zarządzania oświatą; brała udział w tworzeniu podstaw programowych wychowania przedszkolnego; uczestniczka licznych seminariów, kursów, warsztatów pedagogicznych i psychologicznych; twórca programu „Naturalna nauka języka – nowy model pracy z dziećmi”; współpracuje z IBE MEN, gdzie prowadzi zajęcia warsztatowe dla studentów Podyplomowych Studiów Wychowania Przedszkolnego.

Program warsztatów „Naturalna nauka języka – nowy model pracy z dziećmi”

1) Podstawy teoretyczne modelu edukacyjnego „Naturalna nauka języka” – zaznajomienie z głównymi założeniami.

2) Organizacja sali – projektowanie miejsc edukacyjnych.

3) Program czytania i pisania w oparciu o założenia „Naturalnej nauki języka”:

• uświadomienie potrzeby indywidualizacji w zakresie nabywania przez dziecko umiejętności czytania i pisania,

• dostrzeganie twórczego aspektu piśmienniczej działalności dziecka.

4) Gromadzenie informacji o dziecku: projektowanie ofert edukacyjnych (karty zadaniowe i sytuacje edukacyjne).

Wieczorem uczestniczki wzięły udział w zabawie z elementami zajęć ruchowych Doroty Dziamskiej

NIEDZIELA, 22 KWIETNIA 2007r
Trzeci dzień konferencji. [Powrót na początek]

Trzeci, ostatni już dzień konferencji rozpoczęło spotkanie z przewodniczącą Komisji Oświaty, Młodzieży, Nauki i Sportu - posłanka Krystyną Szumilas. Przedstawiła ona pokrótce prace sejmu związane z regulacjami prawnymi odnoszącymi się do oświaty. Kilka słów poświęciła nowelizacji Ustawy o systemie oświaty, regulującej kwestie mundurków w szkołach podstawowych i gimnazjach oraz bramek internetowych.

Podkreśliła że zmiany w ustawie nie były debatowane w Komisji, ponieważ skierowane zostały do Komisji Solidarne Państwo i prace tej właśnie komisji stały się podstawą dla prac sejmu. Przewodnicząca komisji zwróciła uwagę, że dyrektorów przedszkoli objęłaby również zmiana w sposobie powoływania dyrektora, zaproponowana przez LPR, a polegająca na wprowadzeniu konieczności uzyskania zgody na zatwierdzenie kandydata na dyrektora wyłonionego w konkursie. Zaproponowana przez LPR zmiana nie znalazła na szczęście wystarczającego poparcia w sejmie.

Pani poseł przedstawiła następnie sprawę alternatywnych form wychowania przedszkolnego, które to znalazły swoje miejsce w programie wyborczym zarówno PIS jak i PO. Politycy postulowali upowszechnienie obowiązku wychowania przedszkolnego zwłaszcza na terenach wiejskich. Ten postulat mógłby zostać zrealizowany poprzez umożliwienie nauczycielom pracy w niepełnym wymiarze i tworzenie swoistych filii, punktów przedszkolnych (funkcjonujących w krótszym czasie) tam, gdzie nie ma wystarczającej na pełne przedszkole ilości dzieci. Trudno jest jednak wnioskować, czy prace nad takim projektem w ogóle w ministerstwie trwają. Tymczasem wydawane są unijne pieniądze przeznaczone na alternatywne formy wychowania przedszkolnego z poprzedniego okresu programowania tj. lat 2004 - 2006. O te pieniądze mogły starać się samorządy i organizacje pozarządowe.

Brak natomiast informacji, na co wydane zostaną pieniądze przeznaczone na oświatowe cele w nowym okresie programowania tj. w latach 2007 - 2013. Obawę budzi fakt, że w bardzo dużym stopniu scentralizowano zarządzanie tymi finansami, oddając je do dyspozycji Ministrowi Edukacji Narodowej. Prawdopodobnie zostaną one przeznaczone na formy pozalekcyjne. Członkowie komisji przyglądają się wnikliwie sytuacji postulując, by nie czekać z wydawaniem tych środków do ostatniej chwili.

Po przedstawieniu prac Komisji Sejmowej pani poseł udzieliła odpowiedzi na pytania uczestników konferencji.

Jako pierwsza głos zabrała Zofia Dorociak - dyrektor Przedszkola nr 3 z Przemyśla. Zainteresowała ja sprawa przedłużenia do 2008 roku możliwości przechodzenia na wcześniejszą emeryturę.

Pani poseł przypomniała, że rząd musi przygotować i przyjąć ustawę o emeryturach pomostowych. Pracuje się nad projektem, ale nie wiadomo, czy zostanie przyjęty. W szykowanej ustawie wśród osób uprawnionych nie znaleźli swojego miejsca nauczyciele, ale zarówno minister Kalata, jak i Ludwik Dorn w swoich wypowiedziach twierdzą, że nauczyciele również powinni mieć możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę.

Kolejne pytanie zadała Katarzyna Jackowska - dyrektor Przedszkola nr 4 z Oleśna, którą interesuje sprawa dofinansowania przedszkoli, w których uczy się mniejszość narodowa. W odpowiedzi pani poseł stwierdziła, że nie przypomina sobie, by tę sprawę regulowały jakieś odrębne przepisy, ale prowadzenie przedszkoli jest zadaniem własnym gminy, a więc i w tej kwestii finansowanie należeć będzie do gminy. Taka sama sytuacja dotyczy sprawy rocznego przygotowania przedszkolnego realizowanego jako nauczania indywidualne. Prezes stowarzyszenia zwróciła uwagę, że w egzekwowaniu tego obowiązku gminy pomogłoby dopisanie tej kategorii dzieci do Ustawy o Systemie oświaty, ponieważ gminy na ogół odmawiają objęcia dzieci sześcioletnich formą nauczania indywidualnego. Pani Katarzyna Jackowska zadała jeszcze jedno pytanie związane z dodatkiem dla nauczycieli dwujęzycznych pracujących w przedszkolu, ale i tu pani poseł zwróciła uwagę, że wszelkie dodatki do pensji (w tym również taki) znajdują swoją regulację prawną w regulaminach wynagradzania przygotowywanych przez gminy.

Kolejne pytanie przygotowała Grażyna Malińska - dyrektor przedszkola w Gostyniu. Dotyczyło ono obowiązku szkolnego dla pięciolatków. Pani poseł stwierdziła, że do takiego rozwiązania na pewno kiedyś dojdzie, bo jest tak w wielu państwach na świecie. Zdaniem przewodniczącej najpierw jednak dla pięciolatków należałoby wprowadzić obowiązek przedszkolny, a dopiero potem obowiązek szkolny. Wiceminister Kłosowski sygnalizował, że ministerstwo podejmie pracę w tym zakresie, ale kiedy to nastąpi, nie wiadomo.

Pani Bogumiła Sikora z Rumii zapytała, czy pracuje się nad nowelizacją Karty Nauczyciela. Przewodnicząca stwierdziła, że trudno jest to ocenić na podstawie informacji, jakie do Komisji docierają z ministerstwa. Pierwotnie pojawiały się spekulacje, że pracuje się nad taką regulacją prawną, która zawarłaby w sobie i ustawę o systemie oświaty i Kartę Nauczyciela. Jednak po zawarciu koalicji prace przerwano i trudno powiedzieć, gdzie znajdujemy się obecnie. Jeśli chodzi o zmiany w Karcie PO postulowało, by wprowadzić zmianę w art. 30 tak, by założony 82 % udział pensji zasadniczej zmienić na 84%, co zapewniłoby realny wzrost płac nauczycieli o zakładane przez ministra 7%.

Dorota Dziamska z Poznania zapytała, jakie działania podejmuje ministerstwo w związku z podstawą programową, a także z fatalną sytuacją na rynku wydawniczym. Nieadekwatna podstawa programowa sprawia, że mamy do czynienia z dyktatem wydawnictw, co rodzi obawę o poziom działań nauczycieli. Pani poseł stwierdziła, że podstawa programowa - jakkolwiek ważna - nie leży w zakresie kompetencji sejmu. Oczywiście jako przewodnicząca sejmowej komisji może zadać pytanie ministerstwu, czy trwają prace nad jej zmianą. Ministerstwo wprowadziło ograniczenie liczby podręczników dla szkół i łącznie z tym poszła zapowiedź prac nad zmianami w obrębie podstawy programowej, ale posłanka nie wie, jak dalece są one zaawansowane.

Justyna Kozłowska - dyrektor przedszkola nr 10 w Otwocku zapytała o nauczycieli, którzy ukończyli SN i mają najniższe kwalifikacje. Czy muszą się liczyć z utratą pracy lub dalszym obniżaniem poziomu wynagrodzenia? Odpowiadając, pani poseł przypomniała, że informacja o konieczności uzupełnienia kwalifikacji do 2006 roku pojawiła się wraz z reformą systemu oświaty. Każdy więc miał wystarczająco dużo czasu, by sprostać wymaganiom ustawy. Wychodząc naprzeciw nauczycielom, którzy nie uzupełnili kwalifikacji, przedłużono możliwość zatrudnienia. Ci nauczyciele muszą jednak dążyć do podniesienia poziomu swego wykształcenia.

Ostatnie pytanie pani poseł zadała Anna Zabielska dyrektor przedszkola  w Warszawie. Zwróciła ona uwagę, że rozporządzenie w sprawie wzoru legitymacji uprawniającej do zniżek, a wydanej przez ministra transportu, wśród uprawnionych wymienia jedynie nauczycieli szkół, co sprawia, że poza możliwością korzystania ze zniżek znaleźli się nauczyciele zatrudnieni w przedszkolach oraz innych placówkach oświatowych. Pani Krystyna Szumilas przypomniała, że w świetle uoso użycie terminu szkoła oznacza również przedszkole, jednak w świetle używania w innych aktach prawnych zawężających ustawowy zapis terminów, na pewno sformułuje interpelację pose

W swoim wykładzie prelegentka skupiła uwagę na problemie egzekwowania poleceń, delegowania uprawnień i skutecznym komunikowaniu się z pracownikiem. Dr Iwona Świątek – Barylska przedstawiła również sposoby inspirowania i motywowania kadry i doboru optymalnego sposobu kierowania zespołem. prezentacja w wersji PDF do pobrania

prezentacja Power Point do pobrania (ZIP) materiały konferencyjne do pobrania - PDF Plan Nadzoru Przedszkola - materiały konferencyjne do pobrania - PDF

Ostatnim punktem konferencyjnego programu stał się wykład przygotowany przez Joannę Berdzik – prezesa OSKKO na temat nadzoru pedagogicznego. Podstawą rozważań stały się badania dotyczące nadzoru pedagogicznego przeprowadzone przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty w 2006 roku, konsultacje projektu rozporządzenia oraz o dyskusja o nadzorze pedagogicznym, która odbyła się podczas IV Konferencji OSKKO. Prelegentka przedstawiła wiele wątpliwości, jakie zrodziło nowe rozporządzenie o nadzorze pedagogicznym oraz wnioski, jakie do tej regulacji prawnej zgłosiło OSKKO. Dyrektorów przedszkoli niezwykle mocno zainteresowało obiecywane przez MEN ograniczenie biurokracji, zapowiadane w związku z wprowadzeniem nowego rozporządzenia. Kilka miesięcy jego obowiązywania nakazuje jednak sceptycznie patrzeć na te zapowiedzi. Podkreślono, że biurokracje tworzą ludzie po swojemu interpretujący niejednoznaczne przepisy. Aby takich sytuacji OSKKO zwróciło się do MEN o wypracowanie  obligatoryjnych zasad (w formie wytycznych ministerstwa  czy też zarządzenia Ministra), jakimi mają się kierować wizytatorzy i kuratorzy we współpracy ze szkołami w ramach nowego nadzoru. Wśród dyrektorów pojawiły się również pytania obejmujące problematykę mierzenia jakości pracy, hospitacji diagnozującej czy też przebiegu wizytacji. Na wszystkie te pytania prezes stowarzyszenia udzieliła odpowiedzi, które opierały się wyłącznie na postanowieniach prawa. Wielokrotnie podkreśliła jednak, że niejednoznaczność prawa rodzi indywidualne interpretacje poszczególnych wizytatorów, którzy od dyrektorów żądają czasem o wiele więcej niż powinni.

Prace III Krajowej Konferencji Dyrektorów Przedszkoli zakończyło wspólne zdjęcie.

Stanowiska OSKKO powstałe w wyniku prac Konferencji

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty wystosowało na piśmie następujące stanowiska pokonferencyjne:

1. Interwencja w związku z nieuwzględnieniem  nauczycieli przedszkoli w grupie uprawnionych do korzystania z ulgowych przejazdów środkami transportu zbiorowego.

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty po spotkaniu dyrektorów przedszkoli podczas  III Krajowej Konferencji Dyrektorów Przedszkoli wnosi prośbę o podjęcie przez Ministerstwo Edukacji Narodowej interwencji w Ministerstwie Infrastruktury sprawie nieuwzględnienia wśród uprawnionych do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego nauczycieli przedszkoli.
 

Zgodnie z USTAWĄ z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, Nr 170, poz. 1218 i Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 17, poz. 95) Art. 11a. 1. Dyrektor szkoły, na wniosek nauczyciela, wystawia nauczycielowi legitymację służbową.

Na mocy USTAWY z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 42, poz. 273) Art. 3. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

1)    szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole;

       Niestety w ROZPORZĄDZENIU MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 25 października 2002 r. w sprawie rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 179, poz. 1495, z 2003 r. Nr 220, poz. 2182, z 2004 r. Nr 277, poz. 2752, z 2005 r. Nr 261, poz. 2194, z 2006 r. Nr 153, poz. 1098 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 142) znajduje się zapis: 

§ 11. Dokumentami poświadczającymi uprawnienie do korzystania z ulgi 37% - przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych, na podstawie biletów jednorazowych lub imiennych miesięcznych, oraz autobusowego w komunikacji zwykłej, na podstawie biletów imiennych miesięcznych, są dla:

1) nauczycieli szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych - publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych - legitymacja służbowa nauczyciela;

2) nauczycieli akademickich - legitymacja służbowa nauczyciela akademickiego.

 w którym nie wymieniono nauczycieli przedszkoli w grupie osób uprawnionych do otrzymania legitymacji służbowych.

 Jest to kolejny przykład niejednoznacznej interpretacji przepisów dotyczących nauczycieli przedszkoli, który jest na niekorzyść tej grupy pracowników szkół i placówek.

Pismo DW:

1)    Ministerstwo Infrastruktury

2)    Krystyna Szumilas Przewodnicząca KENiM

 

2. Dodatek za wychowawstwo dla nauczycieli przedszkoli. (ponowna interwencja OSKKO) 

Interpretacja Ministerstwa dotyczące braku konieczności wypłacania dodatku za wychowawstwo dla nauczycieli przedszkoli  ma swoje źródło w niejednoznacznie skonstruowanych przepisach prawach.
Przepisy prawa:

Jak widać z przywołanych wyżej przepisów, w każdym z nich występuje inne sformułowanie dotyczące osoby zajmującej się koordynowaniem działań na rzecz wychowanków – jest to raz „nauczyciel”, raz „nauczyciel wychowawca” i wreszcie „wychowawca klasy”.

Stowarzyszeni oraz uczestnicy Krajowych Konferencji Dyrektorów przedszkoli nie mogą zgodzić się z niekorzystną dla nich interpretacją. Uznając, ze to nie akt prawny, a wypełnianie zadań czyni z nauczyciela wychowawcę, musimy za takiego uznać nauczyciela przedszkola, ponieważ jego zadania w zakresie wychowania są tożsame z zadaniami nauczycieli nauczania zintegrowanego i innymi.

Niewypłacanie dodatku za wychowawstwo, środowisko nauczycielskie odebrało ze smutkiem, jako świadczące o niedocenianiu ich roli w procesie wychowania dziecka.

W związku z tym, że obecnie, zgodnie z opinią ZG ZNP i opinią prawną Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu RP z dnia 04.01.2007 r. nauczyciel opiekun w oddziale  przedszkolnym i przedszkolu powinien mieć zagwarantowane prawo do otrzymywania dodatku funkcyjnego z tytułu wykonywania dodatkowych zadań i powyższy pogląd został potwierdzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2006 r.  OSKKO prosi o Ministerstwo o przedstawienie swojego nowego stanowiska w sprawie, ponieważ wiele organów prowadzących uznaje wymieniony wyżej wyrok za podjęty w jednostkowej sprawie proponując nauczycielom przedszkoli wkraczania na drogę sadową. Przedstawienie przez MEN swojej opinii wobec nowych faktów ułatwiłoby wielu nauczycielom przedszkoli wyegzekwowania dodatków za wychowawstwa w drodze porozumienia z organami prowadzącymi.

3. Urlop w oddziałach przedszkolnych

Do dyrektorów szkół dotarło cytowane niżej pismo MENiS:

W nawiązaniu do pisma z dnia 23 lutego 2005 r. Nr KPZ.I.TG.028.34/05 Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu - Departament Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli wyraża następującą opinię:
Zgodnie z § 10 ust. 1 i ust. 2 pkt. 2 ramowego statutu publicznego przedszkola stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r, w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm) przedszkole funkcjonuje przez cały rok szkolny, z wyjątkiem przerw ustalonych przez organ prowadzący na wniosek dyrektora przedszkola i rady przedszkola.
Powyższe oznacza, iż w przedszkolu nie są przewidziane ferie szkolne, co w konsekwencji powoduje, iż do nauczycieli zatrudnionych w przedszkolu ma zastosowanie art, 64 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r, - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 z późn. zm,).
Przepis ten określa, iż nauczycielom zatrudnionym w szkołach, w których nie są przewidziane ferie szkolne, przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 35 dni roboczych w czasie ustalonym w planie urlopów.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r, Nr 256, poz, 2572 z późn. zm.) dziecko w wieku 6 lat jest obowiązane odbyć roczne przygotowanie w przedszkolu albo w oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej. W opinii Departamentu do organizacji pracy oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej należy stosować te same przepisy, co do organizacji pracy przedszkola.
W związku z tym Departament wyraża stanowisko, iż nauczyciele zatrudnieni w oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej również mają prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 35 dni roboczych.

Pytanie OSKKO:
Nauczyciele oddziałów przedszkolnych zorganizowanych w szkołach są pracownikami tychże szkół, które są- z racji Ustawy placówkami feryjnymi.

Czy można wobec nauczycieli oddziałów przedszkolnych zatrudnionych w szkołach- placówkach feryjnych stosować w kwestii urlopu nauczyciela zapisy dotyczące placówek nieferyjnych.
Prosimy o podanie podstawy prawnej do wyrażonego stanowiska.

Jednocześnie informujemy, ze stanowisko MENiS uznajemy za wyraz interpretacji na rzecz dobra dziecka, co dla nas- organizacji projakościowej jest bardzo ważne, jednak wskazujemy na brak możliwości realnego zastosowania go w obecnym stanie prawnym.

Organizacja Konferencji.

Nad Konferencją pracował zespół OSKKO: Biuro, Zarząd, Komisja Rewizyjna i członkowie Stowarzyszenia.

Członkami ekipy organizacyjnej byli członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej: Joanna Berdzik, Ewa Czechowicz, Ewa Halska,  Bogna Skoraszewska, Marek Pleśniar, Ryszard Sikora i członkowie OSKKO:  Beata Domerecka, Anna Zabielska, Danuta Sikora, pracownicy Biura OSKKO: Jolanta Zglejc, Tomasz Fiedorowicz: