do Tomasza

opinia w formie uchwały tez ma podstawę prawną (choćby UOSO, art. 41 ust. 2)

Jeśli twierdzisz, że wydawanie opinii przez RP nie wymaga głosowania, to co zrobisz np. z zarzutem pieniacza. który walcząc z Tobą (np w sądzie pracy) użyje argumentu, że w protokole z posiedzenia RP napisano, że RP wyraziła sie pozytywnie na temat X, a on ma dowody, że ponad 50% nauczcieli było przeciw? I wtedy sąd Cie zapyta" Na jakiej podstawie uznano, że RP się zgadza?

...nie śmiej się z przykładu, ja juz mam za sobą pieniaczą rozprawę (prawie 1,5 roku)

Nowa :-)

właśnie ten wątek i drugi o protokołach RP to najlepsze dowody, że w temacie dokumentacji jest wiele różnych ...interpretacji

Czy dyrektor jest władny wydawać zarządzenia?

Poczytajmy. Encyklopedia WIEM:

Zarządzenie, akt normatywny wydawany przez organy władzy wykonawczej, zarządzenie ma charakter wykonawczy do konkretnej ustawy, może też być wydany na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej, ustalającej zakres uprawnień tych organów; w Polsce zarządzenia są wydawane przez prezydenta w zakresie jego ustawowych uprawnień oraz ministrów z upoważnienia ustaw w celu ich wykonania. Zwykle treścią zarządzeń są sprawy bardziej szczegółowe; muszą być ogłoszone w “Monitorze Polskim”. Zarządzenia wydają też organy administracji terenowej, są to zwykle zarządzenia porządkowe dotyczące spraw nagłych, administracyjnych bądź porządkowych.

Akt normatywny, akt organu państwa lub innego upoważnionego podmiotu (np. organu organizacji społecznej), wydany na podstawie konstytucyjnie lub ustawowo przyznanych uprawnień, skierowany do określonych adresatów. Przykładem aktu normatywnego są np. ustawy uchwalone przez Sejm z udziałem Senatu, rozporządzenia wydawane przez prezydenta, rząd oraz poszczególnych ministrów.

Warunki ważności aktu normatywnego: wydanie przez właściwy organ w przepisanym trybie, zgodność z aktami wyższej rangi oraz tzw. promulgacja, czyli ogłoszenie w specjalnym wydawnictwie (np. Dzienniku Ustaw RP lub Monitorze Polskim). Najwyższe miejsce w hierarchii aktu normatywnego zajmuje konstytucja, po niej ustawa, niżej akty wykonawcze, do których zalicza się rozporządzenia i zarządzenia oraz akt normatywne wydawane przez organy samorządu terytorialnego, a także wojewodę.

Jak widać zarządzenie dyrektora szkoły nie jest zarządzeniem w myśl powyższej definicji, choć nosi podobne cechy.

Poczytajmy teraz KPA:

Rozdział 7

Decyzje.

Art. 104. § 1. Organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.

§ 2. Decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.

Decyzja administracyjna jest więc prawną formą wyniku postępowania. I tu miałabyś, Zuzo rację, gdyby nie drobiazg. W Kodeksie nie ma materialnej definicji decyzji, ani też kryteriów odróżniających decyzję od innych indywidualnych aktów prawnych wydawanych przez organy administracyjne.
W nauce na ogół przez decyzję rozumie się kwalifikowany akt administracyjny, stanowiący objaw woli administrujących w państwie organów, wydany na podstawie powszechnie obowiązującego prawa administracyjnego lub finansowego, o charakterze władczym.

Jest więc pytanie zasadnicze. Na jakiej podstawie dyrektor szkoły wydaje zarządzenie. Nie konkretne zarządzenie dotyczące palenia papierosów, lecz akt prawny pod nazwą zarządzenie. Gdzie określono, że władztwo dyrektora szkoły przejawia się również w formie zarządzenia? Przecież jak stwierdziliśmy na wstępie z definicji zarządzenia to nie wynika.

Czy dyrektor może zatem wydać zarządzenie?

Moim zdanie tylko wtedy, gdy przyjmie ono formę decyzji administracyjnej i podporządkuje się rygorom KPA.

Ale je jestem prosty matematyk. Więc może się mylę?

Znalazłem coś takiego:

Akty prawne dzielą się na dwie grupy:
1) akty normatywne,
2) akty nienormatywne.

Zaliczenie określonego aktu do jednej lub drugiej grupy zależy od tego, czy zawiera on normy powszechnie obowiązujące )normy prawne), czy też dotycz konkretnej sprawy i ją rozstrzyga.

Akt normatywny jest to więc każdy akt państwa zawierający mormy prawne. Reguły postępowania mieszczące się w akcie normatywnym mają charakter powszechny, tzn. odnoszą się do wszystkich - są prawem. Akty normatywne pochodzą od państwa, ściślej od jego organów spełniających funkcję ustawodawczą. Rolę źródeł prawa odgrywają w Polsce jedynie akty normatywne (ustawa, rozporządzenie, uchwała, zarządzenie).

Akt nienormatywny - to decyzja organu państwowego w konkretnej sprawie, dotycząca osób lub instytucji. Nie ma w niej norm prawnych obowiązujących wszystkich, jest natomiast rostrzygnięcie sporu, załatwienie wniosku, przydział lokalu, lokalizacja budowy. Typowym aktem nienormatywnym jest decyzja administracyjna lub orzeczenie sądu.

I bądź tu mądry!

Marek

logika matematyka

niestety nie jest logiką prawnika. Nawet jeżeli dyrektor ogłosi cokolwiek i nazwie to "decyzją" to wcale nie oznacza że jest to decyzja w sensie kpa. Jak sam zacytowałeś decyzja musi rozstrzygać sprawę załatwianą w tej prawnej formie działania administracji. 

Art. 107. § 1. Decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.

No i jeszczse z komentarza do kpa:

Istotę materialnego ujęcia decyzji sprowadzić można do następujących cech:
a) decyzja jest aktem stosowania norm ogólnych i abstrakcyjnych o charakterze materialnym i o powszechnej mocy obowiązującej,
b) kompetencja do wydania decyzji administracyjnej służy określonej kategorii organów państwa i w odniesieniu do określonego rodzaju spraw,
c) decyzja rozstrzyga sprawę administracyjną przez wyznaczenie wiążących konsekwencji normy materialnej,
d) adresatem decyzji jest zawsze podmiot nie podporządkowany organowi administracji ani organizacyjnie, ani służbowo, niewykonanie ustanowionych w decyzji obowiązków jest sankcjonowane środkami egzekucji administracyjnej, które mają na celu przywrócenie stanu zgodnego z prawem.

oooooo...!!!! ja wymiękam!!!

Jeszcze trochę, i nie będę pewna, czy np. ogłoszenie jest ogłoszeniem.

Marzy mi się praktyczny słowniczek niezbędnych  terminów związanych z dyrektorowaniem, albo może...prawo zaocznie?

Ależ ja się z tobą zgadzam. Zarządzenie dyrektora szkoły stanie się  decyzją administracyjną nie dlatego, że nazwę je decyzją, tylko dlatego, że zawiera:

1) oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niego odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Zarządzenie, w stosunku do któregooże być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinno zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.

2) jest Aktem nienormatywny - w konkretnej sprawie, dotyczącym osób lub instytucji. Nie ma w nim norm prawnych obowiązujących wszystkich, jest natomiast rostrzygnięcie sprawy (wyznaczenie dnia wolnego od zajęć i ustalenie innych szczegółów organizacyjnych z tym związanych), załatwienie wniosku (nakaz używania obuwia zmiennego - realizacja wniosku Rady Rodziców) itp...

Oczywiście w dalszym ciągu mam wątpliwości w jaki sposób, zgodnie z prawem dyrektor ma realizować władztwo zakładowe w stosunku do pracowników, uczniów i rodziców.

I wogóle jak to nasze szkolne prawo umocowane jest w ogólnym systemie prawa.

Narzuca się na nas obowiązek tworzenia coraz to nowych programów, zestawów, systemów itp. Tylko musimy to czynić zgodnie z prawem. A w szkołach panuje radosna twórczość, czego przykładem jest m.in. niniejszy wątek.

Marek

hmm

Marku, to zgoda pozorna!

Nakaz noszenia obuwia zmiennego czy też wyznaczenie dnia wolnego od pracy to wewnętrzne przepisy porządkowe, nie wprowadzają nowego stanu prawnego, nic nie rozstrzygają a więc nie są decyzją. No i popatrz na pkt d uzasadnienia z poprzedniego mojego postu.

Jako dyrektor decyzję wydajesz, gdy masz podstawę prawną upoważniajacą ćię do wydania decyzji - nie jest to na pewno wniosek Rady Rodziców.

Np wydajesz decyzję w sprawie indywidualnego toku nauki, odroczenia obowiązku szkolnego, itp.

A ze nie jest to prosta logika, to zgadzamy sie całkowicie!

JOJ!!!

Piszcie krótko i czytelnie i zaznaczcie (najlepiej inną czcionką) co w tym całym bełkocie trzeba przeczytać

z poważaniem

 skromny czytający zarządzenia

w zasadzie

Kontunuując bełkot...

Polecam lekturę:

ROZPORZĄDZENIA PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 20 czerwca 2002 r.

w sprawie "Zasad techniki prawodawczej".

(Dz. U. Nr 100, poz. 908)

http://www.abc.com.pl/serwis/du/2002/0908.htm

a wszczególności:

Dział VIII

Typowe środki techniki prawodawczej

§ 144. 1. Jeżeli norma ma być adresowana do każdej osoby fizycznej, adresata tej normy wskazuje się wyrazem "kto".

2. Jeżeli zakres adresatów normy ma być węższy niż wskazany w ust. 1, wyznacza się go przez użycie odpowiedniego określenia rodzajowego.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, określenia adresata normy nie poprzedza się wyrazem "każdy".

4. Jeżeli norma ma być adresowana do podmiotów innych niż osoby fizyczne, adresata tej normy można wskazać nazwą rodzajową albo własną.

§ 145. 1. Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie we wszystkich okolicznościach, w przepisie prawnym nie określa się okoliczności jej zastosowania.

2. Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie tylko w określonych okolicznościach, okoliczności te jednoznacznie i wyczerpująco wskazuje się w przepisie prawnym przez rodzajowe ich określenie.

§ 146. 1. W ustawie lub innym akcie normatywnym formułuje się definicję danego określenia, jeżeli:

1) dane określenie jest wieloznaczne;

2) dane określenie jest nieostre, a jest pożądane ograniczenie jego nieostrości;

3) znaczenie danego określenia nie jest powszechnie zrozumiałe;

4) ze względu na dziedzinę regulowanych spraw istnieje potrzeba ustalenia nowego znaczenia danego określenia.

2. Jeżeli określenie wieloznaczne występuje tylko w jednym przepisie prawnym, jego definicję formułuje się tylko w przypadku, gdy wieloznaczności nie eliminuje zamieszczenie go w odpowiednim kontekście językowym.

§ 147. 1. Jeżeli w ustawie lub innym akcie normatywnym ustalono znaczenie danego określenia w drodze definicji, w obrębie tego aktu nie wolno posługiwać się tym określeniem w innym znaczeniu.

2. Jeżeli zachodzi konieczność odstąpienia od zasady wyrażonej w ust. 1, wyraźnie podaje się inne znaczenie danego określenia i ustala się jego zakres odniesienia.

§ 148. Jeżeli w ustawie zachodzi wyjątkowo potrzeba odstąpienia od znaczenia danego określenia ustalonego w ustawie określanej jako "kodeks" lub "prawo" lub innej ustawie podstawowej dla danej dziedziny spraw, wyraźnie podaje się inne znaczenie tego określenia i zakres jego odniesienia, używając zwrotu: "w rozumieniu niniejszej ustawy określenie .... oznacza ...." albo zwrotu: "ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o .... należy przez to rozumieć ...".

§ 149. W akcie normatywnym niższym rangą niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie formułuje się definicji ustalających znaczenia określeń ustawowych; w szczególności w akcie wykonawczym nie formułuje się definicji, które ustalałyby znaczenia określeń zawartych w ustawie upoważniającej.

§ 150. 1. Jeżeli dane określenie ma być używane w jednym znaczeniu w obrębie całej ustawy lub innego aktu normatywnego albo całej jednostki systematyzacyjnej danego aktu, jego definicję zamieszcza się odpowiednio w przepisach ogólnych tego aktu albo w przepisach ogólnych danej jednostki systematyzacyjnej.

2. Jeżeli dane określenie ma być używane w ustalonym znaczeniu tylko w obrębie zespołu przepisów, jego definicję zamieszcza się w bezpośrednim sąsiedztwie tych przepisów.

3. Jeżeli ustawa zawiera wiele wielokrotnie powtarzających się określeń wymagających zdefiniowania, ich definicje można zamieścić w wydzielonym fragmencie przepisów ogólnych ustawy, oznaczając ten fragment nazwą "Objaśnienia określeń ustawowych".

§ 151. 1. Definicję formułuje się tak, aby wskazywała w sposób niebudzący wątpliwości, że odnosi się do znaczenia określeń, w szczególności nadaje się jej postać: "Określenie "a" oznacza przedmioty b." albo "Określenie "a" znaczy tyle co wyrażenie "b".".

2. Jeżeli względy stylistyczne przemawiają za inną formą definicji, używa się zwrotu łączącego "jest to".

§ 152. Zwrotów charakterystycznych dla definicji, w szczególności zwrotu "jest równoznaczne z .....", nie używa się w znaczeniu niedefinicyjnym.

§ 153. 1. Definicję zakresową (wyliczającą elementy składowe zakresu) formułuje się w jednym przepisie prawnym i obejmuje się nią cały zakres definiowanego pojęcia.

2. Jeżeli wyliczenie wszystkich elementów zakresu definiowanego pojęcia w jednym przepisie prawnym nie jest możliwe, w definicji wyraźnie zaznacza się, że tekst tej samej lub innej ustawy zawiera nadto elementy uzupełniające tę definicję, w szczególności przez użycie zwrotu: "..... i inne wskazane w przepisach .....".

3. Jeżeli nie jest możliwe sformułowanie definicji, o której mowa w ust. 1 lub 2, można objaśnić znaczenie danego określenia przez przykładowe wyliczenie jego zakresu, wyraźnie wskazując przykładowy charakter wyliczenia przez posłużenie się zwrotami: "w szczególności" albo "zwłaszcza".

§ 154. 1. Dla oznaczenia określenia złożonego, składającego się z więcej niż jednego wyrazu, które wielokrotnie powtarza się w tekście aktu normatywnego, można wprowadzić jego skrót.

2. Skrót wprowadza się w przepisach ogólnych aktu normatywnego lub jego jednostki systematyzacyjnej albo w tym przepisie tego aktu, w którym po raz pierwszy zostało użyte skracane określenie złożone.

3. Skracane określenie złożone przytacza się w tekście aktu normatywnego po raz pierwszy w pełnym brzmieniu, a skrót formułuje się w postaci ".....(określenie złożone w pełnym brzmieniu), zwane dalej ..... ("skrót")". Skrót może składać się z pierwszych liter skracanego określenia złożonego, napisanych wielkimi lub małymi literami, z jednego spośród wyrazów wchodzących w skład określenia złożonego albo z wyrazu niewchodzącego w skład tego określenia.

4. Skrótu nie wprowadza się w tym samym przepisie, w którym formułuje się definicję.

§ 155. 1. Jeżeli zachodzi potrzeba zapewnienia elastyczności tekstu aktu normatywnego, można posłużyć się określeniami nieostrymi, klauzulami generalnymi albo wyznaczyć nieprzekraczalne dolne lub górne granice swobody rozstrzygnięcia.

2. Nieprzekraczalne granice swobody rozstrzygnięcia formułuje się w jednym przepisie prawnym dla wszystkich przypadków danego rodzaju, zamieszczając go w przepisach ogólnych aktu normatywnego.

3. Jeżeli dolna granica swobody rozstrzygnięcia ma być wyższa lub górna granica ma być niższa od wyznaczonej w przepisie ogólnym, wskazuje się to wyraźnie w przepisie prawnym odnoszącym się do danego przypadku.

4. Postanowienia obniżające górną granicę swobody rozstrzygnięcia wyraża się przez konsekwentne posługiwanie się zwrotem: ".... nieprzekraczające..." albo ".... nie więcej niż ...", a postanowieniom podwyższającym dolną granicę swobody rozstrzygnięcia nadaje się postać: "... nie niższej niż ..." albo "nie mniej niż...".

§ 156. 1. Jeżeli zachodzi potrzeba osiągnięcia skrótowości tekstu lub zapewnienia spójności regulowanych instytucji prawnych, w akcie normatywnym można posłużyć się odesłaniami.

2. Jeżeli odesłanie stosuje się tylko ze względu na potrzebę osiągnięcia skrótowości tekstu, w przepisie odsyłającym jednoznacznie wskazuje się przepis lub przepisy prawne, do których się odsyła.

3. Jeżeli odesłanie służy przede wszystkim zapewnieniu spójności regulowanych w tym akcie instytucji prawnych, w przepisie odsyłającym wskazuje się zakres spraw, dla których następuje odesłanie, oraz jednoznacznie wskazuje się przepis lub przepisy prawne, do których się odsyła.

4. Jeżeli daną instytucję prawną reguluje się całościowo, a wyczerpujące wymienienie przepisów prawnych, do których się odsyła, nie jest możliwe, można wyjątkowo odesłać do przepisów określonych przedmiotowo, o ile przepisy te dadzą się w sposób niewątpliwy wydzielić spośród innych; przepis odsyłający formułuje się w postaci: "Do ..... (określenie instytucji) stosuje się odpowiednio przepisy o ..... (przedmiotowe określenie przepisów).".

§ 157. Nie odsyła się do przepisów, które już zawierają odesłania.

§ 158. 1. Jeżeli w akcie normatywnym odsyła się kilkakrotnie do innego aktu normatywnego, który:

1) nie był nowelizowany - przy pierwszym odesłaniu przytacza się tytuł tego aktu w całości wraz z oznaczeniem numeru i pozycji oraz - w razie potrzeby - rocznika dziennika urzędowego, w którym ten akt ogłoszono, a przy kolejnych odesłaniach przytacza się tylko rodzaj aktu oraz jego datę i przedmiot, bez oznaczenia rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego;

2) był nowelizowany i został ogłoszony jego tekst jednolity - przy pierwszym odesłaniu przytacza się aktualny tytuł tego aktu w całości wraz z oznaczeniem rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego, w którym ogłoszono tekst jednolity, a przy kolejnych odesłaniach przytacza się tylko rodzaj aktu oraz jego datę i przedmiot, bez oznaczenia rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego;

3) był nowelizowany i nie został ogłoszony jego tekst jednolity - przy pierwszym odesłaniu przytacza się aktualny tytuł tego aktu w całości wraz z oznaczeniem numeru i pozycji oraz - w razie potrzeby - rocznika dziennika urzędowego, w którym ogłoszono zarówno pierwotny tekst tego aktu, jak i wszystkie akty zmieniające ten akt, a przy kolejnych odesłaniach przytacza się tylko rodzaj aktu oraz jego datę i przedmiot, bez oznaczenia rocznika, numeru i pozycji dzienników urzędowych, w których ogłoszono tekst pierwotny i jego kolejne zmiany.

2. Jeżeli przepis zmieniający, do którego się odsyła, został uchylony w okresie jego vacatio legis, przytacza się również oznaczenie numeru i pozycji oraz - w razie potrzeby - rocznika dziennika urzędowego, w którym ogłoszono przepis zmieniający i przepis, który go uchylił.

3. Jeżeli po ogłoszeniu tekstu jednolitego aktu normatywnego, do którego się odsyła, nastąpiły kolejne zmiany tego aktu, przytaczając oznaczenie rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego, w którym ogłoszono tekst jednolity, podaje się również rocznik, numer i pozycje dzienników urzędowych, w których ogłoszono kolejne zmiany tego tekstu.

4. Jeżeli Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie stwierdzające niezgodność aktu normatywnego, do którego się odsyła, albo poszczególnych jego przepisów, do których następuje odesłanie, z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, umową międzynarodową ratyfikowaną za zgodą wyrażoną w ustawie lub ustawą, przy przytaczaniu numeru i pozycji oraz - w razie potrzeby - rocznika dzienników urzędowych, w których ogłoszono dany akt i jego kolejne zmiany, podaje się również numer i pozycję oraz - w razie potrzeby - rocznik dziennika urzędowego, w którym ogłoszono to orzeczenie; nie przytacza się roczników, numerów i pozycji dzienników urzędowych, w których ogłoszono orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego uznające, że akt normatywny, do którego następuje odesłanie, jest zgodny albo nie jest niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, umową międzynarodową ratyfikowaną za zgodą wyrażoną w ustawie lub ustawą, oraz orzeczenia o umorzeniu postępowania albo o pozostawieniu wniosku właściwego organu bez rozpoznania.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 3 i 4, jeżeli ilość zmian aktu normatywnego, do którego następuje odesłanie, jest znaczna, przy pierwszym odesłaniu do tego aktu można nie wymieniać roczników, numerów i pozycji dzienników urzędowych, w których ogłoszono te zmiany, a poprzestać jedynie na podaniu numeru i pozycji oraz - w razie potrzeby - rocznika dziennika urzędowego, w którym ogłoszono pierwotny tekst tego aktu albo jego ostatni tekst jednolity z dopiskiem "z późn. zm."

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wszystkie kolejne zmiany pierwotnego tekstu danego aktu normatywnego albo jego ostatniego tekstu jednolitego wymienia się w odnośniku, podając odpowiednie roczniki, numery i pozycje dzienników urzędowych.

7. Roczniki, numery i pozycje dzienników urzędowych wymienia się w postaci: "((skrót nazwy dziennika urzędowego) z ... r. Nr ..., poz. ... i Nr ..., poz. ..., z ... r. Nr ..., poz. ... oraz z ... r. Nr ..., poz. ...)".

§ 159. Odesłania, o których mowa w § 156 - 158, są odesłaniami do obowiązujących przepisów prawnych w brzmieniu, jakie będą one miały każdorazowo w czasie obowiązywania przepisu odsyłającego (odesłanie dynamiczne).

§ 160. Jeżeli wyjątkowo przepis prawny ma odsyłać do innych przepisów jedynie w ich określonej wersji (odesłanie statyczne), zaznacza się to w przepisie odsyłającym przez nadanie mu brzmienia: "Do ..... stosuje się przepisy art. ... ustawy ..... (tytuł ustawy)" oraz dodanie w nawiasie "w brzmieniu z dnia ....", podając poza datą wejścia w życie przepisów, do których się odsyła, także oznaczenie dziennika urzędowego, w którym zostały ogłoszone te przepisy.

§ 161. 1. Zasady przytaczania tytułów aktów normatywnych, wraz z oznaczeniem roczników, numerów i pozycji dzienników urzędowych, w których zostały one ogłoszone, wyrażone w § 158, stosuje się również w przepisach przejściowych oraz w przepisach zmieniających i uchylających przy powoływaniu zmienianych albo uchylanych aktów normatywnych, a także w podstawach prawnych aktów normatywnych innych niż ustawa.

2. Podając oznaczenia roczników, numerów i pozycji dzienników urzędowych, w których zostały ogłoszone kolejne zmiany zmienianego albo uchylanego aktu normatywnego lub jego teksty jednolite, podaje się roczniki, numery i pozycje dzienników urzędowych, które ukazały się do dnia wydania aktu zmieniającego albo uchylającego.

3. Zasadę wyrażoną w ust. 2 stosuje się odpowiednio do podstaw prawnych aktów normatywnych innych niż ustawa.

§ 162. 1. Przy oznaczaniu dzienników urzędowych stosuje się skróty nazw tych dzienników.

2. Nazwy dzienników urzędowych oznacza się skrótami:

1) Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej - skrótem "Dz. U.";

2) Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" - skrótem "M.P.";

3) Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B" - skrótem "M.P. B";

4) Monitor Sądowy i Gospodarczy - skrótem "M.S.G.";

5) dziennik urzędowy ministra kierującego działem administracji rządowej - skrótem "Dz. Urz. Min. ... (pierwsza sylaba nazwy własnej ministra, zakończona ostatnią spółgłoską tej sylaby lub pierwszą spółgłoską następnej sylaby, z kropką) ...";

6) wspólny dziennik urzędowy dwóch lub więcej ministrów kierujących działami administracji rządowej - skrótem "Dz. Urz. Min. ... (jak w pkt 5)... i Min. ... (jak w pkt 5)...";

7) dziennik urzędowy urzędu centralnego - skrótem "Dz. Urz. ... (skrót nazwy własnej urzędu, utworzony z pierwszych liter wyrazów wchodzących w skład nazwy urzędu pisanych wielkimi literami bez kropek, a jeżeli nazwa jest dwuwyrazowa - skrót np. "Urz." lub "Kom." i pierwsza sylaba drugiego wyrazu nazwy, zakończona ostatnią spółgłoską tej sylaby lub pierwszą spółgłoską następnej sylaby, z kropką) ...";

8) wspólny dziennik urzędowy dwóch lub więcej urzędów centralnych - skrótem "Dz. Urz. ... (jak w pkt 7) ... i ... (jak w pkt 7) ...";

9) wspólny dziennik urzędowy ministra kierującego działem administracji rządowej i urzędu centralnego nadzorowanego przez tego ministra - skrótem "Dz. Urz. Min. ... (jak w pkt 5) ... i ... (jak w pkt 7) ...";

10) wojewódzki dziennik urzędowy - skrótem "Dz. Urz. Woj. ... (urzędowa nazwa województwa w pełnym brzmieniu lub według reguły, o której mowa w pkt 5)...".

§ 163. 1. Odnośnik do przepisu oznacza się cyfrą arabską z nawiasem z prawej strony i umieszcza się z prawej strony, powyżej wyrażenia, do którego się odnosi.

2. Odnośnika do przepisu nie nowelizuje się; w razie potrzeby wprowadza się kolejny odnośnik.

bełkotu cd

No to już Marku sięgasz do najwyższej półki - zaraz będziemy tworzyć ustawy i rozporządzenia. Ale wracajac do naszego wątku, polecam inny rozdział tego samego rozporzadzenia:

Dział VI

Projekty aktów normatywnych o charakterze wewnętrznym (uchwał i zarządzeń)

§ 133. Uchwały Rady Ministrów są wydawane na podstawie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej lub ustawy, a uchwały innych organów oraz zarządzenia - na podstawie ustawy.

§ 134. Podstawą wydania uchwały i zarządzenia jest przepis prawny, który:

1) upoważnia dany organ do uregulowania określonego zakresu spraw;

2) wyznacza zadania lub kompetencje danego organu.

§ 135. W uchwale i zarządzeniu zamieszcza się przepisy prawne regulujące wyłącznie sprawy z zakresu przekazanego w przepisie, o którym mowa w § 134 pkt 1, oraz sprawy należące do zadań lub kompetencji organu, o których mowa w § 134 pkt 2.

§ 136. W uchwale i zarządzeniu nie zamieszcza się przepisów prawnych niezgodnych z ustawą, na podstawie której są one wydawane, oraz innymi ustawami i ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, a także przepisów prawnych niezgodnych z rozporządzeniami.

§ 137. W uchwale i zarządzeniu nie powtarza się przepisów ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń.

§ 138. 1. Uchwała i zarządzenie mogą być wydane na podstawie kilku przepisów prawnych, o których mowa w § 134.

2. Na podstawie jednego przepisu prawnego, o którym mowa w § 134, można wydać więcej niż jedną uchwałę albo więcej niż jedno zarządzenie.

§ 139. Tekst uchwały i zarządzenia rozpoczyna się od wskazania przepisu prawnego, na podstawie którego uchwała albo zarządzenie są wydawane.

§ 140. Akty normatywne o charakterze wewnętrznym określa się wyłącznie nazwą "uchwała" albo "zarządzenie".

W starej -z 1991 roku wersji tego rozporzadzenia było jeszcze jak ma wyglądać taki "akt wykonawczy""

§ 79. 1. Tytuł aktu wykonawczego składa się z trzech części:
1) oznaczenia rodzaju aktu wykonawczego (np. rozporządzenie, uchwała, zarządzenie) oraz nazwy organu, który wydaje akt (np. Rady Ministrów, ministra lub ministrów, jeżeli akt wydaje wspólnie kilku ministrów),
2) daty aktu,
3) możliwie najzwięźlejszego określenia przedmiotu aktu.
2. Określenie przedmiotu aktu wykonawczego rozpoczyna się od zwrotu: „w sprawie ...”.

3. Jeżeli akt wykonawczy zmienia poprzedni akt wykonawczy, trzecia część tytułu rozpoczyna się od zwrotu: „o zmianie (np. rozporządzenia, uchwały, zarządzenia) ...”, lub „zmieniające (np. rozporządzenie, uchwałę, zarządzenie ...)”, opuszczając dalej datę aktu nowelizowanego oraz nazwę organu, który go wydał.

Uffff... Nie jest to najlepsza lektura na poniedziałkowe południe.

Czytam, czytam...

i muszę Wam bardzo serdecznie podziękować za tę lekturę. Myślę, że gdyby ktoś zechciał, mógłby pisać pracę dyplomową na ten temat: Dyrektor placówki oświatowej a zarządzenia.

Ale postarajćie sie teraz to jakoś zreasumować, za co już z góry dziękuję!

Oj, Zenek, zarządzenia mogą być bardzo różne np jak podał Marek  - w sprawie kapci.

No i nie należy mylić zarządzenia z zarządzaniem.