Nie wiem, czy nie mozna zastosowac tu tego: Zezwolenie na przewozy
Jak wynika z ustawy o transporcie drogowym, poza licencją przewozową trzeba posiadać zezwolenie na przewozy regularne osób i przewozy osób regularne specjalne. Zezwolenie wymagane jest również od przewoźnika zagranicznego wykonującego na terenie naszego kraju międzynarodowy transport rzeczy. Wszystkie zezwolenia na wymienione przewozy udzielone przed 1 stycznia br. zachowują nadal swoją moc. Zezwolenia, o których mowa, wymagane są na przewozy drogowe osób: regularne i regularne specjalne, wahadłowe i okazjonalne w międzynarodowym transporcie drogowym oraz na przewozy kabotażowe. Zezwolenie jest wymagane również na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego rzeczy oraz przewozy kabotażowe na terytorium naszego kraju przez zagranicznego przewoźnika.
Przewóz na potrzeby własne
Dla wielu firm niespodzianką było – i niestety nadal się to zdarza – że istnieje obowiązek posiadania w przypadku wykonywania tzw. przewozu drogowego na potrzeby własne odpowiedniego zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego działalności podstawowej.
Przewóz drogowy na potrzeby własne to przewóz niezarobkowy (nieodpłatny) osób lub rzeczy wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, spełniający łącznie następujące warunki:
• rzeczy przewożone są własnością przedsiębiorcy lub zostały sprzedane, kupione, wynajęte, wydzierżawione, wyprodukowane, wydobyte, przetworzone lub naprawione przez przedsiębiorcę,
• celem przejazdu jest przewiezienie rzeczy lub osób – z lub – do przedsiębiorstwa lub przeniesienie ich wewnątrz przedsiębiorstwa lub poza przedsiębiorstwem, na jego własne potrzeby,
• pojazdy mechaniczne używane do przewozu muszą być prowadzone przez pracowników przedsiębiorcy,
• pojazdy przewożące rzeczy lub osoby znajdują się w prawnej dyspozycji przedsiębiorcy,
• nie jest przewozem osób w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług turystycznych,
Zaświadczenie wymagane przy przewozach własnych powinno zawierać: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, numer w rejestrze przedsiębiorców, rodzaj i zakres wykonywania przewozów drogowych na potrzeby własne oraz rodzaj i liczbę pojazdów samochodowych.
Zaświadczenie takie nie jest wymagane w przypadku przewozów drogowych na potrzeby własne w zakresie działalności wytwórczej w rolnictwie dotyczącej upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego.
Zaświadczenie potwierdzające zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej oraz wypis z tego zaświadczenia wydaje na okres do 5 lat właściwy dla siedziby przedsiębiorcy starosta.
Za wydanie zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej pobiera się opłatę w wysokości 500 zł. Za wydanie wypisu z tego zaświadczenia trzeba zapłacić 100 zł.
troche naciagane- ale czemu nie?
I niezaleznie od wszystkiego:
Odpowiedzialność za szkody wyrządzone ruchem pojazdu mechanicznego (art. 436 KC)
Posiadacz mechanicznego środka komunikacji, poruszanego za pomoca sił przyrody, odpowiada za szkody wyrządzone przez ruch tych pojazdów (odpowiedzialność na zasadzie ryzyka)
Uchylenie zasad ryzyka:
zderzenie się środków komunikacji 0 oba pojazdy stwarzają analogiczne niebezpieczeństwa; uchylenie zasad ryzyka odnosi się jedynie do wzajemnych roszczeń między podmiotami odpowiedzialnymi za zderzające się pojazdy. Zderzenie ma miejsce tylko wtedy, gdy są one w ruchu (jednak do pasażerów i przechodniów ma zastosowanie odpowiedzialność na zasadzie ryzyka !!!!! )
à od zderzenia należy odróżniać najechanie pojazdu na stojący inny pojazd. W takim przypadku ma zastosowanie odpowiedzialność oparta na zasadzie ryzyka, którą ponosi osoba odpowiedzialna za pojazd będący w ruchu
przewóz z grzeczności – to przewóz dokonywany nieodpłatnie i przede wszystkim z uprzejmości. Osoba korzystająca z grzeczności przewożącego nie może wobec niego powoływać się na odpowiedzialność opartą na zasadzie ryzyka.
Mozna odpierajac zarzuty " w razie czego" opierac się o to, ze przewóz był przewozem z grzeczności, jednak:
Kluczowe jest więc wskazanie, kiedy mamy do czynienia z przewozem z grzeczności. Na pewno nie można utożsamiać go z przewozem bezpłatnym. Nieraz kierowca nie pobiera opłaty, jednak przewozi określoną osobę w swoim interesie. Sprawą przewozu z grzeczności wielokrotnie zajmował się Sąd Najwyższy. Stwierdził m.in., że przewóz z grzeczności ma miejsce tylko wówczas, gdy zamiarem przewożącego jest świadczenie przewozu bezinteresownie (wyrok SN z dnia 11 stycznia 1978 r., sygn. akt II CR 487/77). http://www.gazetapodatkowa.pl/archiwum.php?s=art&id=10129&nr=128 Nie wiem jak się do szkoły ma ta pierwsza wklejka , jednak jak wynika z drugiej, nie uchylono by wobec n-la wiozacego dzieci na konkurs zasady ryzyka w odpowiedzialnosci za wypadek. | 
