RELACJA Z OBRAD KONGRESU

JAK MÓWIĆ, ŻEBY NAS SŁUCHANO?
Kongres rozpoczęliśmy wykładem prof. Jerzego Bralczyka. Poprosiliśmy wykładowcę by opowiedział jak mówić żeby na słuchano, ale także jak poruszać tematy trudne.
„Ludzie mówią nie tylko słowami, ale także gestami, mimiką twarzy, wyglądem, głosem. Gesty nieświadome nie kłamią, są szczere, spontaniczne, nieintencjonalne. [..]
Jeśli mówię człowiekowi, to po to, by o tym pomyślał, a nie tylko wysłuchał. Nie mówi się tekstem, ale znaczeniem. Dzieje się tak, kiedy myślimy o czym mówimy. By ludzie nas słuchali, musimy mówić tak, by zrozumieli, zapamiętali i uwierzyli. Trzeba zatem mieć kontakt ze słuchającymi, być wiarygodnym i sprawnym”.

Profesor Jerzy Bralczyk. Językoznawca, specjalista w zakresie języka mediów, reklamy i polityki jest związany przede wszystkim z Uniwersytetem Warszawskim, zasiada w Prezydium Rady Języka Polskiego PAN, jest członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komitetu Językoznawstwa PAN. Ma na koncie szereg poczytnych książek o języku, chętnie też udziela się w radio i telewizji - w TVP Polonia prowadził cotygodniowy program Mówi się, w TVN Lingua audycję Na słówko. W Polskim Radiu prowadzi codzienną audycję Słowo o słowie.

Profesor nie zgodził się wprawdzie na rejestrację wystąpienia, ale ten wykład można znaleźć np. na stronie WSIiZ w Rzeszowie: https://wsiz.rzeszow.pl/galeria-filmow/jak-mowic-zeby-nas-sluchano-prof-jerzy-bralczyk/

SAVOIR – VIVRE W PRAKTYCE KADRY KIEROWNICZEJ.
Wykład, dr Irena Kamińska-Radomska, The Protocol School of Poland. Poruszono zagadnienia takie jak: protokół dyplomatyczny, reguły postępowania i zachowania, normy obowiązujące w kontaktach służbowych i towarzyskich, dress code, precedencja.

Dr Irena Kamińska-Radomska – wykładowca i trener; założycielka firmy szkoleniowej The Protocol School of Poland. Wiedzę z zakresu międzynarodowego protokołu i etykiety biznesu oraz wystąpień publicznych zdobywała w Waszyngtonie pod okiem największych ekspertów, m.in. u Johnatana Mollera – szefa protokołu Białego Domu, uzyskując certyfikat i międzynarodową licencję. Przeszkoliła kilkadziesiąt tysięcy osób z zakresu komunikacji międzyludzkiej, etykiety biznesu, dress code’u, międzykulturowego protokołu oraz wystąpień publicznych. Autorka kilkuset artykułów wydawanych w Polsce i USA oraz pięciu książek: „Etykieta biznesu, czyli międzynarodowy język kurtuazji”, „Kultura biznesu. Normy i formy”, „Współczesna etykieta biznesu w codziennej praktyce w Polsce”, „Dress code dla kobiet” (współautorka), „Jak zostać damą” (współautorka).

Gość/ekspert TVN, TVN 24, TVN 24 BiŚ, TVP1, TVP2, TVP INFO, Polsat News, RMF FM, radiowej „Trójki”, Radia RDC, Programu I Polskiego Radia, Polskiego Radia 24, Polskiego Radia 1030 Chicago. Udział w roli mentorki w cyklicznym programie TVN „Projekt Lady”. Prowadziła zajęcia z komunikacji międzykulturowej oraz protokołu międzynarodowego dla studentów z całego świata.

NAWIGACJA DYREKTORA NA NOWY ROK SZKOLNY.
Wykład OSKKO. Jest to na szkoleniach OSKKO punkt obowiązkowy. W obszernym, dwugodzinnym wykładzie Ewa Halska, doświadczony edukator z praktyką ogólnopolską, prezes OSKKO, omówiła zmiany w prawie oświatowym w sposób przydatny praktykom.

Ujednolicanie i nowelizacje aktów prawa jest już praktyczne stałym elementem rzeczywistości oświatowej. Powołanie, w określonej sytuacji, obowiązującej aktualnie podstawy prawnej nie jest prostym zadaniem. Może wymagać przeglądu kilkuset stron przepisów prawa. Celem wykładu jest usprawnienie poruszania się po przepisach oświatowych obowiązujących od września 2019 r.

DEBATA KONGRESOWA: STANOWISKO W SPRAWIE ISTOTNYCH PROBLEMÓW OŚWIATY. POSTULATY ZMIAN W EDUKACJI NOWYCH POKOLEŃ. Trwają prace nad stanowiskiem pokongresowym na jesień 2019 r. Po debacie i pracy w zespołach wypracowujemy m.in. rekomendacje dla edukacji w sprawie:

Kształcenia i wspierania zdolności. Potrzebujemy dobrej, odchudzonej podstawy programowej; powinniśmy wspierać kompetencje przyszłości*, umiejętność uczenia się, docierania do źródeł, wyszukiwania i weryfikacji, umiejętności miękkich, pracy w zespole, kreatywności.  Zaproponujemy nowe podejście do wspierania zdolności, wyszukiwania talentów. Naszą drogą może być połączenie egalitarnych i elitarnych rozwiązań z całego świata. Potrzebujemy czasu i przestrzeni na budowanie relacji międzyludzkich. Powinno być to zadanie szkoły nie mniejsze niż kształcenie. Zwróciliśmy uwagę na potrzebę wsparcia psychologicznego, pedagogicznego wszystkim uczniom, włączenie do tej zasady wspierania słabych i zdolnych. Wspieranie talentów tak jak specjalnych potrzeb edukacyjnych – tj w oparciu o standardy wsparcia.

Statusu i rozwoju zawodowego polskich nauczycieli.
Kongres zajmie jesienią stanowisko ws. statusu i traktowania nauczycieli przez państwo. W dyskusji pojawiły się: refleksje ze strajku, status materialny pracowników oświaty, pragmatyka zawodowa (jak np. płacić za wycieczki, dojazdy na nauczanie indywidualne, ocena pracy, awans, zarzadzanie wewnątrzszkolne, autonomia nauczyciela ws doskonalenia). Podjęliśmy też temat kształcenia i doskonalenia zawodowego nauczycieli. Partnerami dyskusji są organizacje i grupy nauczycieli – innowatorów. Podczas spotkania odbyły się m.in. wystąpienia:

Czy nauczyciele potrzebują samorządu zawodowego? Krzysztof Durnaś, Krajowa Izba Nauczycieli. „Stworzyliśmy Krajową Izbę Nauczycieli (KIN), aby zadbać́ o prestiż̇ zawodu nauczyciela i wysoką jakość edukacji w Polsce. Jest to oddolna, niekomercyjna inicjatywa nauczycieli, której głównym celem jest wspieranie działalności na rzecz rozwoju edukacji, w tym udział w dyskusji publicznej dotyczącej systemu edukacji w Polsce i opiniowaniu aktów prawnych. W związku z brakiem gwarantowanego ustawowo samorządu zawodowego nauczycieli podjedliśmy działania, które pozwolą̨ stworzyć́ ogólnopolskie forum reprezentujące środowisko nauczycieli na wzór izby lekarskiej czy izb prawniczych. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, została wpisana do rejestru stowarzyszeń́ KRS pod numerem 0000796422”.

Pracownicy oświaty - postulaty opracowane w grupie Ja, Nauczyciel. Zagadnienia: Pracownicy oświaty czyli kto? Kwalifikacje. Prawne umocowanie pracowników oświaty. Warunki pracy pracowników oświaty. Wsparcie, pomoc psychologiczno – pedagogiczna/superwizja. Rola dyrektora (pozycja) i pozycja nauczycieli wobec dyrektora. Redukcja biurokracji - ograniczanie sprawozdawczości. System monitorowania i oceny jakości pracy pracowników oświaty. Wspieranie nauczycieli w procesie kształcenia 10.Awans - uproszczenie procedury. Autonomia organu prowadzącego, nauczyciela, dyrektora. Wynagrodzenie. Karta Nauczyciela. Pracownicy administracji i obsługi. Pracownicy świetlic szkolnych. Pracownicy szkół niepublicznych. Kuratoria Oświaty. Prawa i obowiązki uczniów w stosunku do pracowników – relacje.

„Kwadratowy stół” - koalicja dla edukacji. OSKKO, wraz z licznymi organizacjami przystąpiło do prac, mających na celu poprawę jakości polskiej edukacji w długiej perspektywie. Celem powołanego w kwietniu br., w PKiN w Warszawie tzw. „kwadratowego stołu” edukacyjnego jest opracowanie raportu „Polska edukacja 2020-2035”. Współpracujemy w gronie organizacji takich, jak: Związek Miast Polskich, Związek Gmin Wiejskich RP, Związek Powiatów Polskich, Unia Metropolii Polskich, Fundacja Edukacyjnej ODiTK, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty, Federacja Inicjatyw Oświatowych, Społeczne Towarzystwo Oświatowe, Ja, Nauczyciel i inne. Prace mają przebiegać pod hasłem „zero polityki, maksimum merytoryki”, bez udziału polityków, w sześciu zespołach: Uczeń, rodzic, nauczyciel, szkoła i społeczność lokalna; Organizacja systemu oświaty; Pracownicy oświaty; Jakość i standardy oświatowe; (koordynuje OSKKO); Finansowanie oświaty; Kształcenie zawodowe.

Przedstawiliśmy efekty pracy stołu pod opieką OSKKO – Jakość i standardy oświatowe.
Wypracowano m.in. takie stwierdzenia:

1. Odchudzona podstawa programowa, z naciskiem na: kompetencje przyszłości, umiejętność uczenia się, docierania do źródeł, wyszukiwania i selekcjonowania, weryfikacji, umiejętności miękkich, pracy w zespole, kreatywności, itp, Natychmiastowe odejście od obecnej podstawy programowej jest kluczowe dla podejmowania jakichkolwiek projakościowych działań w systemie edukacji. Położenie nacisku na kompetencje społeczne i tzw. “życiowe” (life skills); położenie nacisku na zmianę metod pracy. Mniej odtwarzania wiedzy, więcej rozwijania i nabywania kompetencji.

2. Wprowadzenie czasu i przestrzeni na budowanie relacji międzyludzkich. Powinno być to zadanie szkoły nie mniejsze niż kształcenie. Zapewnienie wsparcia psychologicznego, pedagogicznego wszystkim uczniom, włączenie do tej zasady wspierania słabych i zdolnych. Wspieranie talentów tak jak specjalnych potrzeb edukacyjnych – tj w oparciu o standardy wsparcia.

3. Status nauczycieli. Zaufanie, prestiż i godna płaca, ale i wysokie wymagania wobec dyrektorów/nauczycieli. Wykształcenie nauczyciela XXI w., wyposażonego potrzebne do tego umiejętności – tj. jak w punktach 1 i 2.

4. Zapewnianie jakości pracy szkół. Likwidacja obecnej formy zewnętrznego nadzoru pedagogicznego na rzecz ew. naukowego badania jakości pracy szkoły, na próbie badawczej prowadzonego przez niezależną instytucję (organizację). Rozdzielenie systemu zapewniania jakości i systemu niezbędnej kontroli prawnej. Zapewnianie jakości oparte na samoocenianiu, ewaluacji wewnętrznej.

Odejście od egzaminów zewnętrznych (może poza maturą jako przepustką na studia), zakaz ustalania jakichkolwiek rankingów szkół.

5. Autonomia szkoły - podstawą zarządzania nią. Zarządzanie szkołą powinno być oparte na autonomii, kompetencjach przywódczych dyrektora i nauczycieli. Wewnątrzszkolne zarządzanie powinno odbywać się z udziałem nauczycieli i z wykorzystaniem talentów liderów nauczycielskich (co jest dobrą szkołą dla przyszłych dyrektorów). Praca szkoły musi być oparta na współpracy z rodzicami.

6. Szkoła samorządowa. Potrzebne jest realne prowadzenie szkół przez JST, przy czym samorządy powinny otrzymywać z budżetu co najmniej środki wystarczające na realizację edukacyjnych zadań szkoły (w tym oczywiście wynagrodzeń nauczycieli).

7. Odpolitycznienie edukacji. Dobrą szkołę zapewni tylko zgoda wszystkich stron dyskusji o edukacji na wspólnie ustalone i zaakceptowane długofalowe zmiany w oświacie.

8. Nie będzie dobrej edukacji bez dobrej, powszechnej edukacji przedszkolnej – spójnej z całym systemem. Konieczne standardy to: subwencja oświatowa na przedszkola, standard zatrudnienia specjalistów w przedszkolu (logopeda i psycholog), standard zatrudnienia pracowników niepedagogicznych, włączenie przedszkoli w system oświatowej profilaktyki zdrowotnej.

STOLIKI EKSPERCKIE OSKKO I PARTNERÓW KONFERENCJI.
Uczestników zaprosiliśmy do stolików z poradami prawnymi OSKKO. W środę, 2 października, eksperci - praktycy zarządzania oświatą pomagali zainteresowanym uczestnikom rozwiązać problemy z ich szkół/placówek. Tematyka stolików: pomoc psychologiczno-pedagogiczna, wychowanie przedszkolne, nadzór pedagogiczny, awans zawodowy, prawo pracy, w tym ruch kadrowy oraz RODO.

NADZÓR PEDAGOGICZNY W PRAKTYCE DYREKTORA PUBLICZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ. Zapraszamy na szkolenie OSKKO jesienią – na ten i inne tematy: http://www.oskko.edu.pl/szkolenia/
Seminarium OSKKO, Izabela Leśniewska. Omówiono obowiązujące formy nadzoru pedagogicznego. Zagadnienia: zadania dyrektora, kierunki polityki oświatowej państwa, wnioski z nadzoru a plan nadzoru pedagogicznego.

Przedstawione zostaną propozycje konkretnych rozwiązań, dokumentów, narzędzi. Prowadząca omówiła, na podstawie własnych doświadczeń,  najważniejsze aspekty powiązania nadzoru pedagogicznego z oceną pracy nauczyciela.

AWANS ZAWODOWY NAUCZYCIELI.
Szkolenie OSKKO. Marcin Konrad Jaroszewski, OSKKO, dyrektor XXX Liceum Ogólnokształcące im. Jana Śniadeckiego w Warszawie. Prowadzący przeprowadził repetytorium i aktualizację informacji o prawie w zakresie awansu.

Zagadnienia: przepisy prawa dot. awansu zawodowego, zmiany w przepisach prawa, staż, procedura nadania stopnia awansu zawodowego, rola dyrektora w awansie zawodowym, awans zawodowy dyrektora, awans zawodowy - ocena pracy nauczyciela, ocena dorobku zawodowego.

NOWA PODSTAWA PROGRAMOWA, KSZTAŁTOWANIE KOMPETENCJI KLUCZOWYCH I PRIORYTETY MEN – JAK ZNALEŹĆ ZŁOTY ŚRODEK NA REALIZACJĘ TEGO WSZYSTKIEGO W SZKOLE?
Wykład. Alicja Kapcia, OSKKO. Od września 2017 roku w szkołach podstawowych obowiązuje nowa podstawa programowa, od września 2019 roku ruszyła nowa podstawa programowa w szkołach ponadpodstawowych. Realizacja podstawy programowej to najważniejsze zadanie szkoły. Z drugiej strony Unia Europejska nakłada na wszystkie państwa członkowskie obowiązek realizacji zaleceń Rady Europy dotyczących kształtowania kompetencji kluczowych.

Prowadząca, współautorka „Ramowego programu szkoleniowo-doradczego dla kadry kierowniczej szkół/przedszkoli w zakresie wspomagania szkół w rozwoju kompetencji kluczowych uczniów” przedstawiła podstawy prawne, zadania szkoły, propozycje rozwiązań oraz podzieli się własnymi doświadczeniami z realizacji projektów dotyczących poprawy funkcjonowania i zwiększenia wykorzystania systemu wspomagania szkół w zakresie kompetencji kluczowych uczniów niezbędnych do poruszania się na rynku pracy, właściwych postaw  oraz metod zindywidualizowanego podejścia do ucznia, w których pełniła rolę trenera podczas szkoleń, doradcy i eksperta na wszystkich etapach wdrażania.

ORGANIZACJA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO OD 1 WRZEŚNIA 2019R.  – WYBRANE ZAGADNIENIA.
Seminarium. Bogusława Wojtczak, Szkolenia Educa. Prowadząca, specjalizująca się w dziedzinie kształcenia zawodowego, poruszyła zagadnienia:

• Zmiany w zasadach klasyfikowania i promowania uczniów szkół prowadzących kształcenie zawodowe.

• Nauczyciele zawodu: staże branżowe, pensum.

• Przygotowanie uczniów do uzyskiwania dodatkowych umiejętności zawodowych.

• Kształcenie ustawiczne – nowe możliwości dla szkół.

• Młodociani pracownicy w szkole, w tym zmiany w Kodeksie pracy.

• Przepisy przejściowe, zakres stosowania zmienionych przepisów w szkołach publicznych i niepublicznych.

Bogusława Wojtczak - ekspert prawa oświatowego LEX Wolters Kluwer, doradca Ministra Edukacji Narodowej (w 2013 r.), wieloletni dyrektor szkoły, szkoleniowiec, wykładowca na studiach zarządzania oświatą, promotor zmian w szkolnictwie zawodowym (certyfikat MEN), trener i psychoterapeuta Gestalt, autorka publikacji o tematyce oświatowej; członek OSKKO.

STANOWISKO ws. PROBLEMÓW SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO.
Koordynowały: Jolanta Basaj i Bogusława Wojtczak, OSKKO. Odbyło się spotkanie dyrektorów i innych osób zainteresowanych udziałem w stworzeniu stanowiska pokongresowego. Poniżej – przebieg dyskusji.

Członkowie OSKKO, dyrektorzy szkół podczas spotkania w dniu 01 października na XIV Kongresie Zarządzania Oświatą zwracają uwagę na następujące trudności, bariery w kształceniu zawodowym, wynikające ze zmiany przepisów prawa:

• brak nauczycieli teoretycznych przedmiotów zawodowych i praktycznej nauki zawodu. Wykształceni specjaliści w danych zawodach nie są zainteresowani podjęciem pracy w szkole w charakterze nauczycieli. Obserwuje się odpływ nauczycieli przedmiotów zawodowych ze szkół. Jest to spowodowane zarówno niskimi płacami, jak i brakiem stabilizacji. Dotychczasowa kadra się starzeje, brakuje nauczycieli młodych w kształceniu zawodowym. Konieczne jest opracowanie sposobu motywowania pracodawców oraz specjalistów w danych zawodach do podejmowania pracy w szkołach w charakterze nauczycieli przedmiotów zawodowych.

• brak stabilizacji w zakresie obowiązujących przepisów dotyczących kształcenia zawodowego, w szczególności podstaw programowych. Obecnie w technikum obowiązują trzy podstawy programowe kształcenia w zawodach: z roku 2012 – w klasach czwartych, z 2017 w klasach trzecich i drugich oraz z 2019 w klasach pierwszych oraz dwie kształcenia ogólnego: z roku 2012 oraz z roku 2018. To wprowadza chaos. Jeden nauczyciel w codziennej pracy stosuje często w zależności od rocznika różne  podstawy programowe.

• promocja ucznia do klasy programowo wyższej oraz ukończenie szkoły jest związane z koniecznością przystąpienia ucznia/słuchacza do egzaminów zawodowych ze wszystkich kwalifikacji. Oznacza to, że egzaminy w terminie głównym oraz dodatkowym powinny odbyć się przed terminem klasyfikacji rocznej, nie zaś jak dotychczas również w wakacje. W jaki sposób będą przeprowadzane egzaminy, aby nie zakłócać pracy szkoły, a także kto będzie pracował w charakterze egzaminatorów w trakcie zajęć szkolnych? Jeśli funkcję egzaminatorów będą pełnić nauczyciele pracujący w szkołach, to kto będzie prowadził zajęcia z uczniami? Czy cech rzemiosł różnych wskaże takie terminy egzaminów czeladniczych, by umożliwić terminową promocję ucznia – młodocianego pracownika? Jeśli młodociany pracownik będzie zobowiązany do przystąpienia do egzaminu przed klasyfikacją końcową, to na jaki okres czasu powinna być zawarta umowa pomiędzy pracodawcą a młodocianym? Czy pracodawca może zawrzeć umowę na 36 miesięcy?

• czy, w związku z brakiem obowiązku przystąpienia do egzaminu maturalnego z przedmiotu dodatkowego – w przypadku zdanego egzaminu zawodowego, wynik tego egzaminu będzie uwzględniany przy rekrutacji na wyższe uczelnie? Czy wynik ten będzie przeliczany na punkty – jeśli tak, wg jakich kryteriów i na jakie uczelnie? W jakim terminie będą znane wyniki egzaminów zawodowych i czy uczeń może zmienić deklarację maturalną kilka dni przed egzaminem maturalnym, jeśli zda egzamin zawodowy?

• brak jasności w zakresie stosowania art. 44m ust. 6 i art. 44o ust. 8 ustawy o systemie oświaty. Czy art. 44m ust. 6 i art. 44o ust. 8 można stosować jednocześnie wobec tego samego ucznia w tej samej klasie, czyli czy można promować ucznia, który ma jedną ocenę niedostateczną i który nie przystąpił do egzaminu zawodowego?

• nierówne zasady traktowania nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych. Każdy nauczyciel ma obowiązek doskonalić się zawodowo, zgodnie z potrzebami szkoły (art. 6 pkt 3a KN), jednakże w przypadku nauczycieli przedmiotów zawodowych ustawodawca określi wymiar oraz zakres tego doskonalenia (staż branżowy – 40 godzin w ciągu trzech lat). Staż ma się odbywać w ramach czasu pracy nauczyciela określonego w art. 42 ust. 2 pkt 3 KN.  W przypadku pozostałych nauczycieli nie określono żadnego wymiaru zajęć w zakresie doskonalenia zawodowego.

• nie określono, jak organizować staż nauczyciela, który prowadzi zajęcia w kilku zawodach. Czy nauczyciel powinien odbywać staż branżowy w wymiarze po 40 godzin w każdym zawodzie, czy też podzielić 40 godzin na wszystkie zawody. Gdzie organizować staż nauczycieli uczących języka obcego zawodowego? Czy za staż można  uznać udział nauczyciela w szkoleniu dotyczącym obsługi nowoczesnych urządzeń stosowanych w danym zawodzie?

• przedstawianie na etapie rekrutacji orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, a także orzeczeń psychologicznych o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem (art. 134 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy – Prawo oświatowe) generuje dodatkowe, niepotrzebne koszty. Jeśli w podstawie programowej kształcenia w danym zawodzie jest przygotowanie ucznia do uzyskania umiejętności kierowania pojazdem silnikowym określonej kategorii, to to przygotowanie odbywa się w ramach praktycznej nauki zawodu, a kandydaci przedstawiają już zaświadczenie lekarskie zawierające orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia praktycznej nauki zawodu. Ponadto do szkół trafiają coraz młodsi uczniowie (czternastoletni, a nawet trzynastoletni), jaką ma więc wartość orzeczenie lekarskie czy psychologiczne o braku przeciwwskazań zdrowotnych/psychologicznych do kierowania pojazdem wydane czternastolatkowi, jeśli naukę jazdy rozpoczyna się w klasach starszych, a uczeń będzie zdawał egzamin dopiero jako osoba pełnoletnia.

Rekomendujemy:

• doprecyzowanie zapisów prawa oświatowego tak, by nie stwarzały możliwości dowolnej interpretacji i nie piętrzyły wątpliwości

• opracowanie systemu motywowania pracodawców oraz specjalistów w danym zawodzie, aby podejmowali pracę w szkole w charakterze nauczycieli przedmiotów zawodowych. Nakładanie na nauczycieli zawodu dodatkowych obowiązków w postaci stażu branżowego, nie motywuje do podejmowania pracy w szkole.

• opracowanie systemu przeprowadzania egzaminów zawodowych w ośrodkach egzaminacyjnych poza szkołą, a także takiego planowania terminów egzaminów, aby nie zakłócały pracy szkoły oraz umożliwiały klasyfikowanie i promowanie uczniów/słuchaczy zgodnie z kalendarzem roku szkolnego

• zmianę przepisów dotyczących przedstawiania na etapie rekrutacji orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, a także orzeczeń psychologicznych o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem we wskazanych szkołach.

CO NAUCZYCIELE POWINNI WIEDZIEĆ O OCHRONIE DANYCH? KIEDY DYREKTOR MOŻE BYĆ SPOKOJNY O KOMPETENCJE SWOJEJ KADRY?
Warsztat przeprowadził Piotr Armatowski (VULCAN Sp. z o.o.) O ile szkolny IOD zapewni odpowiednią dokumentację, procedury i wsparcie w różnych formalnościach, to zagadnienie kompetencji pracowników, zwłaszcza nauczycieli, w zakresie ochrony danych pozostaje przede wszystkim w gestii dyrektora. Pojedyncze szkolenia (realizowane przez IODa lub podmioty zewnętrzne) - jakkolwiek bardzo potrzebne - nie załatwiają sprawy. Podczas warsztatu podjęto temat określenia zakresu wiedzy, jaki każdy nauczyciel powinien posiadać w zakresie ochrony danych, sposobów wspierania go w uzyskaniu tej wiedzy oraz tego, w jaki sposób dyrektor może/powinien proces ten monitorować.

RADA RODZICÓW W KONTEKŚCIE RODO - ORGAN (NIE)ZALEŻNY A ODPOWIEDZIALNOŚĆ PONOSI DYREKTOR. JAK SOBIE Z TYM PORADZIĆ W ŚWIETLE OPUBLIKOWANEGO STANOWISKA PREZESA UODO?
Radosław Wiktorski (VULCAN Sp. z o.o.). Niedawno Prezes UODO opublikował stanowisko, w którym jednoznacznie stwierdził, że Rada Rodziców nie jest odrębnym administratorem danych, a odpowiedzialność za przetwarzanie danych w związku z działalnością Rady Rodziców spoczywa na szkole (i dyrektorze). Podczas warsztatu wyjaśniono co takie stanowisko w praktyce oznacza dla szkoły i w jaki sposób zredukować w zakresie ochrony danych ryzyko dyrektora związane z funkcjonowaniem Rady Rodziców.

COACHING W EDUKACJI
Ewa Brzoza, Oficyna MM. Istotę coachingu stanowi przekonanie, że każdy człowiek jest niepowtarzalną jednostką z własnymi specyficznymi potrzebami i możliwościami.  

W największym skrócie coaching to niedyrektywna forma pracy z drugim człowiekiem, polegająca na towarzyszeniu mu w rozwoju, w procesie poznawania samego siebie, odkrywania własnego potencjału oraz wykorzystywania zdobytej wiedzy dla wyznaczania celów, projektowania sposobów ich osiągania oraz skutecznego realizowania. Coaching to sztuka słuchania i słyszenia tego, co komunikuje odbiorca. Praca coacha polega przede wszystkim na zadawaniu wartościowych, eksplorujących, otwierających pytań.   Coaching stosujemy do zbudowania motywacji do pracy. Celem zarówno coachingu, jak i edukacji jest przygotowanie człowieka do życia, do pracy i rozwijanie jego potencjału. Coaching w edukacji to młoda i ciekawa dziedzina dająca wiele-jeszcze nieodkrytych-możliwości. Pozwala w nowoczesny sposób podejść do pracy z uczniem, nauczycielem, zbudować świetną atmosferę na zajęciach, zebraniach i przede wszystkim być dobrym nauczycielem./dyrektorem.  

Głównym celem spotkania było zainspirowanie uczestników do poznania metody coachingu i do zastosowania jej w swojej pracy/ placówce. Mówiono o tym, czym jest coaching i jaką może nieść wartość w edukacji, o stosowanych w edukacji modelach coachingu. Wskazano podstawowe kompetencje psychospołeczne stosowane w coachingu- wykorzystanie technik dwustronnej komunikacji w rozmowie coachingowej.

Ewa Brzoza. Pedagog, coach wg Metody Ericksona (nastawionej na rozwiązanie), coachingu transformującego i Zen-coachingu. Twórczyni wielu programów rozwojowych dla kadry nauczycielskiej. Propagatorka Metody NVC-Nonviolent Communication (Porozumienie bez przemocy). W obszarze edukacji pracuje od 21 lat.

LEADER IN ME – POMYSŁ NA SZKOŁĘ WDRAŻAJĄCĄ 7 NAWYKÓW SKUTECZNEGO DZIAŁANIA.
Magda Niemczuk-Kobosko. Kiedy pytamy Rodziców i Nauczycieli, co chcieliby dać swoim dzieciom i uczniom, najczęściej słyszymy: chciałbym, żeby mój syn był bardziej samodzielny i umiał podejmować decyzje, żeby moje dzieci potrafiły współpracować z innymi i odnaleźć się w każdym środowisku, żeby moi uczniowie wyrośli na spełnionych, szczęśliwych ludzi, żeby moje dziecko polegało na sobie i nie poddawało się w trudnej sytuacji, żeby miało w życiu cel i pasję

Prowadząca seminarium przedstawiłą propozycję programu (dla każdego poziomu edukacji), który poprawia efekty pracy szkoły w zakresie:

·        wychowania uczniów na ludzi odpowiedzialnych za siebie, potrafiących współdziałać w grupie i podejmować inicjatywę

·        podniesienia u uczniów cennych na zmieniającym się rynku pracy kompetencji: kreatywności, skutecznej komunikacji, empatii, rozwiązywania problemów, pracy w zespole, rozwoju osobistego, regeneracji na wielu poziomach

·        stworzenia silnego, zmotywowanego zespołu nauczycieli i pracowników administracji

·        zachęcenia rodziców do aktywnego działania na rzecz szkoły

·        poprawy wyników szkoły w konkursach i testach

Na proces w ramach programu Leader in Me składają̨ się̨ trzy główne etapy: 

1.      przeprowadzenie dla całej kadry szkoły szkoleń́ 7 Nawyków Skutecznego Działania,

1.      wdrożenie zasad opartych na 7 Nawykach w pracy z uczniami.

2.      przeniesienie zasad 7 Nawyków do domów oraz lokalnych społeczności.

Program istnieje w wersji dla szkół średnich, podstawowych i przedszkoli, a także w wersji dla rodzin. Przejście programu wymaga dłuższej pracy i szkoleń, seminarium daje jedynie ogólny obraz zadania.. Wymierne efekty programu obserwowane w szkołach to:

·        spadek obserwowanych negatywnych zachowań (przemocy, agresji)

·        wzrost dyscypliny

·        wzrost poziomu integracji uczniów

·        poprawa wyników w nauce.

Strona internetowa programu: https://www.leaderinme.org/

CZŁOWIEKU OGARNIJ SIĘ, CZYLI NAWYK 3.
Magda Niemczuk-Kobosko. Warsztat poświęcono „ujarzmianiu chaosu”. „Czy wiecie, że jeszcze w XIX wieku słowo „priorytet” miało wyłącznie liczbę pojedynczą? W ciągu ostatnich trzech dekad nasze życie przyspieszyło tak bardzo, że nie dziwi nas już wcale kiedy ktoś mówi o 3, 5 czy 10 priorytetach.  Toniemy w morzu zadań, nasze kalendarze pękają w szwach, a samoprzylepne żółte karteczki zajmują każdą wolną powierzchnię. Czy dzięki temu jesteśmy bardziej efektywni? Niekoniecznie. „Nieogarnięcie” zaczyna być chorobą cywilizacyjną. Mówiono o tym, jak: odróżniać to, co ważne od tego, co pilne, zapobiegać „nagłym wypadkom” w pracy, radzić sobie z pracą, której nie lubimy, znaleźć czas na rozwój, przyjemności, hobby, przyjaciół, ograniczyć marnowanie czasu.

WSPÓŁPRACA NAUCZYCIELI – CO ROBIĆ BY „CHCIAŁO SIĘ CHCIEĆ”
Teresa Tymrakiewicz, Centrum Kształcenia Nauczycieli Librus. „Na sukces szkoły w dużym stopniu zależy od jakości współpracy nauczycieli oraz umiejętnego realizowania przez nich programu działania. Dzisiejsza codzienność pracy rady pedagogicznej – szybkie tempo działania oraz ciągłe zmiany – wymagają od dyrektora szczególnej koncentracji na budowaniu zespołu, który będzie bardzo zaangażowany w realizację zadań szkoły. Co zrobić, by nauczycielom „chciało się chcieć”?

MONITORING WIZYJNY a ODPOWIEDZIALNOŚĆ DYREKTORA. JAK PRZYGOTOWAĆ PLACÓWKĘ EDUKACYJNĄ DO KONTROLI MONITORINGU. Tomasz J Paprocki, Tomasz W Paprocki  i Michał Paprocki - FUSION 24 Agencja Bezpieczeństwa Informacji. W wykładzie wyjaśniono, jak praktycznie krok po kroku przygotować placówkę edukacyjną do kontroli monitoringu wizyjnego przez organy do tego upoważnione. Poruszono zagadnienia takie jak: zawiadomienie o kontroli (zmiany w ustawie), dokumenty dotyczące ochrony danych i monitoringu, klauzule informacyjne dotyczące monitoringu wizyjnego , oznakowanie monitoringu wizyjnego (jak skutecznie informować), rola IOD podczas kontroli , zmiany w ustawach dotyczących monitoringu wizyjnego, jak spełnić zasadę  rozliczalności (RODO) w zakresie monitoringu wizyjnego , na jakie aspekty zawracają uwagę urzędnicy z UODO podczas kontroli monitoringu wizyjnego.

DYREKTOR WOBEC ZESPOŁU.
Beata i Bolesław Kotlińscy, STREFA POTENCJAŁU. Warsztat został skierowany do tych z Uczestników, którzy na co dzień mierzą się ze złożoną rzeczywistością swoich zespołów nauczycielskich, dotyka ich pojawienie się  nowych osób w zespole, połączenie 2 zespołów czy obecność nieformalnych liderów wpływających na innych.  „Jak radzić sobie z biernością lub nadaktywnością grupy podczas zebrań. Czym jest  atak na lidera i  jak z niego wyjść zwycięsko ?  Czy mierzycie się z roszczeniami, niekończącym się marudzeniem i atakami ze strony członków zespołu?  Wasz zespół to  grupa luźno powiązanych specjalistów, czy może jedna drużyna? Czy współpraca w zespole jest kwestią wyboru, opcją czy świadomą decyzją? Jak współpracować pomimo różnic, lubienia lub nielubienia? Czy szef może „wymuszać” współpracę i wzięcie odpowiedzialności za podjęte działania? Od odpowiedzi na te pytania zależny dobór narządzi zarządczych i efektywna praca dyrektora”.  Podczas warsztatu wskazano mechanizmy sabotujące lub budujące zespół.

RODZIC, NAUCZYCIEL, DYREKTOR - O TRÓJKĄCIE DRAMATYCZNYM W SZKOLE. Beata i Bolesław Kotlińscy, STREFA POTENCJAŁU. Z programu spotkania: „zapraszamy osoby, które w swojej codziennej pracy stykają się z trudnymi emocjonalnie sytuacjami zarówno po stronie nauczycieli jak i rodziców, i z racji swojej roli czują odpowiedzialność za zażegnanie konfliktu i zadbanie o dobro obu stron. Uczestnicy dowiedzą się jak zadbać o ”wyjście z twarzą” obu stron konfliktu, jak zmierzyć się otwarcie z lękami i frustracjami nauczycieli i rodziców, którzy często za wszelką cenę chcą chronić „dobro dzieci”, ale i samych siebie przed utratą pozytywnego obrazu siebie. 

Uczestnicy spotkania poznali mechanizmy zawiązania i eskalacji konfliktu, dowiedzieli się, jak „zarządzić” sytuacją konfliktową tak, aby nie stała się wyczerpującą, nic nieprzynoszącą spiralą wzajemnych pretensji, a stała się szansą do wyjście na nowy poziom współpracy.

RODZIC W SZKOLE CZYLI 3 MOŻLIWOŚCI ZBUDOWANIA POZYTYWNYCH RELACJI. 
Marek Lecko, Akademia Umiejętności Foucault. Idea wykładu opierała się na złożeniu, że nie ma trudnych ani roszczeniowych rodziców, są tylko trudne sytuacje komunikacyjne do rozwiązania. Stąd też uczestnicy zapoznali się z typami rodziców i określonymi strategiami komunikacyjnymi do zastosowania, nabędą umiejętności rozpoznawania różnic między grami psychologicznymi a manipulacją. Przyjrzeli się swoim postawom i przekonaniom oraz przekonali się jak łatwo jest budować pozytywne relacje komunikacyjne oparte na zaufaniu.

Doświadczenie potwierdza, że 95% trudności komunikacyjnych z rodzicami powinno być rozwiązywanych na poziomie wychowawca-rodzic. A pozostałe 5% to jedynie informacja zwrotna, która pozwala nam stale doskonalić się w komunikowaniu.

Zagadnienia: Rodzic w szkole – charakterystyka postaci; Rodzice i ich strategie komunikacyjne (świadome i nieświadome); Komunikacja „online”, „offline” i „deadline”; „Typologia” rodziców i efektywne sposoby komunikowania się z nimi; Jak praktycznie wykorzystywać modele komunikacji oraz budować relacje komunikacyjne?; Słowa mają znaczenie - sytuacje trudne jako informacje zwrotne; Rozpoznawanie gier i manipulacji; Moje osobiste postawy, przekonania i zaufanie; Wpływ dyrektora przedszkola i szkoły na styl komunikacyjny nauczycieli, rodziców i uczniów.

JANKO MUZYKANT CZYLI SZKOLNE ILUZJE INNOWACYJNOŚCI I KREATYWNOŚCI. Marek Lecko, Akademia Umiejętności Foucault.
Czy innowacyjność i kreatywność może być problemem dla Dyrektora i dla szkoły? Dlaczego ciężko stosować innowacyjność i kreatywność w praktyce szkolnej? Koszty zmiany nawyków antyinnowacyjnych w klasie. Dlaczego mam depresję kiedy oglądam kreatywnych mówców motywacyjnych? Co zrobić, żeby mieć pewność sukcesu wdrażania innowacyjnego sposobu pracy?

Na wykładzie omówiono 3 najczęściej występujące „kreatywne” pułapki – ocena, motywacja oraz kompetencje kluczowe. Starano się również znaleźć odpowiedź na dwa pytania: co można zrobić innowacyjnego i kreatywnego w zespole, który ma za sobą często kilkaset godzin szkoleń, "kolekcjonując" nowe metody pracy bez przełożenia tego na efektywność osobistą czy też całości pracy szkoły? Oraz co można zrobić innowacyjnego i kreatywnego w klasie mając nad sobą podstawę programową?”

Marek Lecko, pedagog, trener biznesu, doradca i konsultant zarządzania wiedzą z ponad 20-letnim doświadczeniem zawodowym związanym z prowadzeniem szkoleń, doradztwa oraz tworzeniu programów zarządzania wiedzą. Twórca programu rozwoju kompetencji nauczyciela - praktyka Master of Trainer in Education oraz studiów podyplomowych dla kadry zarządzającej oświatą Master of Management in Education. Głównymi obszarami zainteresowania są efektywne procesy komunikacyjne, wywieranie wpływu, motywacja i… przewidywanie przyszłości – kierując się maksymą Petera Druckera – „jeżeli nie możesz przewidzieć przyszłości, spróbuj ją wykreować”. Współautor i prowadzący projekty szkoleniowe dla administracji państwowej, samorządów, podmiotów sektora prywatnego oraz dla placówek edukacyjnych w całym kraju. Prowadzi wykłady w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu. Od 2014 r. kieruje Akademią Umiejętności Foucault specjalizującej się we wsparciu szkół w obszarach nowoczesnej dydaktyki oraz rozwoju miękkich kompetencji społecznych.

Autor książek „Nieocenione możliwości ucznia. O ocenianiu, możliwościach i motywacji”,  „Motywacyjne narzędzia w praktyce nauczyciela” oraz „Rodzic w szkole. Jak (z)budować dobre relacje?”

MENTOR POTRZEBNY OD ZARAZ CZYLI DORADZTWO METODYCZNE W NOWEJ FORMULE
Małgorzata Wojnarowska-Grzebień, Małopolskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli Większość polskich nauczycieli jest pozbawiona wsparcia doradcy metodycznego, doświadczonego praktyka i mentora. Odczuwają to nie tylko nauczyciele „na starcie” - w obliczu permanentnych zmian wszystkim potrzebna jest pomoc. Przez ostatnich 20 lat za powoływanie doradców były odpowiedzialne samorządy. Choć niektóre z nich świetnie to zorganizowały i prowadziły na swoim terenie, w skali kraju liczba doradców systematycznie spadała. Można mówić wręcz o zapaści.

Teraz jesteśmy świadkami znaczącej zmiany - doradztwo metodyczne wraca jako rozwiązanie systemowe. Jak będzie ono funkcjonować? W jaki sposób kuratorzy zorganizują sieć doradców na swoim terenie? Kto może zostać doradcą metodycznym? Jakie są jego zadania? Jakiego wsparcia może oczekiwać nauczyciel i dyrektor szkoły?

ORE przygotował ramowy program kursu dla nowo powołanych doradców metodycznych. Rekomenduje go placówkom doskonalenia, aby przygotowały doradców do nowej roli. Współautorką programu jest Małgorzata Wojnarowska-Grzebień, nauczyciel konsultant Małopolskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli, były doradca metodyczny.

ROK GODNOŚCI CZŁOWIEKA.
Tomasz Bilicki, z Fundacji Innopolis ogłosił na sesji plenarnej rok szkolny 2019/2020 Rokiem Godności Człowieka. Jest to oddolna, niekomercyjna inicjatywa nauczycieli – efekt dyskusji podczas konferencji SzkoładziałaMY, która odbyła się w dniach 15 i 16 czerwca 2019 roku w Łodzi.

Cele roku godności człowieka: rozwijamy postawę szacunku do każdej osoby, bez względu na jej cechy i poziom rozwoju biologicznego, społecznego i psychicznego; eliminujemy z naszych przyzwyczajeń i języka: stereotypy, narracje dyskryminacyjne i mowę nienawiści; budujemy atmosferę opartą na doświadczaniu praw oraz wolności człowieka (w tym dziecka), nie uznając ich za konkurencję dla obowiązków ucznia, praw rodziców lub nauczycieli; wdrażamy w szkole kulturę oceniania pozbawioną zawstydzania, wpędzania w poczucie winy, segregacji i stygmatyzacji.

REKRUTACJA DO SZKÓŁ PONADPODSTAWOWYCH - CZY NA PEWNO NIE MOŻNA JUŻ NIC POPRAWIĆ?
Radosław Wiktorski, VULCAN Sp. z o.o. Zagadnienia wykładu: wnioski i refleksje z naboru "podwójnego rocznika" i rekomendacje na przyszłość. „Rekrutacja do szkół ponadgimnazjalnych i ponadpodstawowych w 2019 roku była nie lada wyzwaniem. Nie tylko od strony organizacji szkół - znalezienia miejsc, zatrudnienia nauczycieli i organizacji pracy, ale także od strony przygotowania i przeprowadzenia samego procesu naboru. Kumulacja dwóch roczników była swego rodzaju testem obecnego modelu prowadzenia naboru - zasad, terminów i sposobu pracy.

W pierwszej części wykładu przedstawiono wnioski płynące z tegorocznych doświadczeń (zebranych z samorządów i szkół oraz od rodziców i kandydatów, a także spojrzenie na proces z punktu widzenia dostawcy systemu elektronicznego wspierającego rekrutację, przez który przeszło w tym roku blisko 500.000 kandydatów). W drugiej części autor przedstawił rekomendacje dotyczące pożądanych zmian prawnych i organizacyjnych w zakresie rekrutacji do szkół ponadpodstawowych w kolejnych latach. Trzecim elementem spotkania była dyskusja na ten temat i podjęcie pierwszego kroku w wypracowaniu wspólnego stanowiska w zakresie rekomendowanych zmian.

CO CZEKA SAMORZĄDY PROWADZĄCE SZKOŁY PONADPODSTAWOWE I PONADGIMNAZJALNE W NAJBLIŻSZYCH LATACH.
Andrzej Rzeszut, VULCAN Sp. z o.o. Wszystkim ostatnio dobrze znany problem tzw. podwójnego rocznika w szkołach średnich to dopiero początek dość rewolucyjnych zmian w organizacji szkół ponadpodstawowych/ponadgimnazjalnych. W kolejnych latach w szkołach średnich zacznie się robić coraz bardziej ciasno, a powiaty prowadzące te szkoły zetkną się niemal na pewno z coraz większym problemem rosnących dopłat do subwencji oświatowej. W roku szkolnym 2023/24 liczba uczniów szkół średnich wzrośnie w stosunku do roku 2018/19 aż o około 50%. W czasie wystąpienia przedstawiono prognozy dotyczące tego zagadnienia.

KSZTAŁCENIE ZDOLNYCH A ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI – O DWÓCH STRONACH TEJ SAMEJ MONETY.
Wykład. Maciej Karwowski – profesor w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Choć w ostatnich latach polska szkoła poświęca wiele uwagi specjalnym potrzebom edukacyjnym uczniów, to niemal całkowicie ignoruje tych spośród nich, którzy charakteryzują się wysokim poziomem zdolności i uzdolnień. Powszechne jest przekonanie, że osoby zdolne „jakoś” sobie poradzą a aktywność nauczycieli powinna być kierowana ku tym, którym nauka i szkolne funkcjonowanie sprawiają trudności. Nierzadkie są argumenty, że koncentracja na zdolnych będzie dowodem źle pojętego elitaryzmu, a szkoła powszechna ufundowana być musi na egalitarnej zasadzie rozwijania zdolności wszystkich uczniów. Czy jednak faktycznie jesteśmy skazani albo na amerykański elitaryzm albo skandynawski egalitaryzm? Czy niemożliwy jest złoty środek? Wielu kontrowersji można by uniknąć klarownie definiując kluczowe pojęcia i jasno artykułując cele polityki edukacyjnej. Kluczowe pytania na jakie odpowiedział wykład to:

·        Czym są zdolności i uzdolnienia i jaka jest ich geneza? Czy istnieją geny zdolności, czy zdolności da się rozwinąć?

·        Dlaczego czasem etykieta zdolny bardziej szkodzi niż pomaga?

·        Czy wybitne zdolności gwarantują osiągnięcia w szkole i poza nią?

·        Co działa, a co nie działa w kształceniu zdolnych i rozwijaniu zdolności?

Prelegent: Maciej Karwowski – profesor w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego, psycholog, pedagog i socjolog. Badacz kreatywności, przede wszystkim możliwości wspierania twórczego myślenia dzieci, młodzieży i dorosłych, znaczenia wyobraźni i oryginalności myślenia w szkolnym uczeniu się oraz nowych możliwości rozpoznawania zdolności i uzdolnień.

ROZSZERZONA I WIRTUALNA RZECZYWISTOŚĆ. GADŻET CZY NARZĘDZIE EDUKACYJNE?
Wykład inspiracyjny wygłosił dr Krzysztof Wojewodzic, www.escola.pl  Zagadnienia: typologia VR, ("to może być tanie, dostępne, to nie tylko interfejs na dziś, ekran, klawiatura, lecz coś więcej"). Hełmy. Narzędzia czytające gesty. Projectors and Display Walls. Edukacja zawodowa. Uczenie poprzez działanie. Symulacje. Eksperymentowanie

Co deklarują nauczyciele? 97% uczniów chciałoby korzystać z VR w klasie. 8% nauczycieli deklaruje, że używa VR w procesie edukacyjnym. 93% nauczycieli stwierdziło, że ich uczniowie byliby. zachwyceni lekcjami z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości. 70% nauczycieli chce korzystać z VR, do symulacji i doświadczeń związane z materiałem szkolnym. Spotkajcie się z prawdziwym pasjonatem i twórcą wirtualnej rzeczywistości :-)

KLIMAT DLA EDUKACJI.
Wojtek Gawlik, prezes fundacji EDU – Klaster. Szczegółowy opis metody badania. Autor opowiedział o studium przypadku wykorzystania tego badania w szkole (podstawowej), "porozmawiamy o tym w jaki sposób wspólnie z dyrekcją zmierzyliśmy się z tą trudną informacją i dokąd udało nam się zajść. Podczas prezentacji będę musiał się odnieść do mojego opracowania, dotyczącego stanu naszej edukacji opublikowanego m.in. w Rzeczpospolitej. https://rp.pl/Rzecz-o-polityce/306119910-Gawlik-Edukacja-na-skraju-przepasci.html .

JAK PRZEPROWADZIĆ TRWAŁĄ ZMIANĘ.
Wykład inspiracyjny. Wojtek Gawlik, EDU – Klaster. Opisano projekt, w ramach którego udało się przeprowadzić pewną trwałą zmianę w głowach współpracujących nauczycieli. Szczegóły na jego temat można znaleźć tu: https://www.facebook.com/eduklasterpl/photos/a.621848371635175/621848398301839/?type=3&theater

O WSPÓLNEJ PRZYGODZIE RODZICA I NAUCZYCIELA, KTÓRZY POSTANOWILI ZROBIĆ COŚ WIĘCEJ DLA DZIECI.
Wojtek Gawlik i Michaela Ludwig Szaniec. Prowadzący napisali: „opowiemy o naszej wspólnej przygodzie rodzica i nauczyciela, którzy postanowili zrobić coś więcej dla dzieci. Z tego czegoś więcej wyniknęło wiele fantastycznych rzeczy, o których będziemy chcieli Wam opowiedzieć w czasie konferencji. W ramach tego przedsięwzięcia kluczowy był rozwój:

·        dzieci - po 5 latach udało im się wybrać do USA na światowe finały twórczości,

·        nauczyciela - zobaczyła jak niesamowity potencjał drzemie w dzieciakach

·        rodziców – to obecnie rodzice pracują z dzieciakami i przygotowują je do kolejnych wyzwań!

Jednocześnie stworzyły się więzi, które przetrwały na wiele lat”.

Michaela Ludwig Szaniec – nauczyciel i dyrektor w niepublicznym przedszkolu Chatka misia Uszatka w Gliwicach. Stworzyła autorski program edukacji dwujęzycznej (język niemiecki), który od wielu lat z powodzeniem wdraża w prowadzonym przez siebie przedszkolu.

KONFLIKT POKOLEŃ, CZYLI DLACZEGO TAK TRUDNO ZROZUMIEĆ SWOJEGO UCZNIA?
Wykład, dr Marek Kaczmarzyk. Nastolatek jest dla przeciętnego dorosłego zjawiskiem niezrozumiałym. Ich niebezpieczne zachowania wprawiają nas – ich opiekunów w osłupienie i przerażenie. Potrafią zaryzykować życie z absurdalnych dla nas powodów, są zmienne w swoich sądach, zainteresowaniach i gustach. Staramy się za wszelką cenę zapewnić im bezpieczeństwo i rozwój chociaż oni robią wszystko żeby nam to uniemożliwić.
W trakcie szkolenia dowiedzieliśmy się jak zmienia się mózg człowieka w trakcie dojrzewania; zrozumieliśmy jak zmiany te wpływają na jego zachowanie; wyjaśnimy do czego służy kora przedczołowa i dlaczego u nastolatków nie działa „pełną parą”; zwróciliśmy uwagę że obecny system edukacji wymaga od młodych ludzi zbyt ważnych decyzji; nauczymy się prawidłowo reagować na ich irytujące miny i brak zrozumienia naszych intencji.

TUTORING KROK PO KROKU.
Wykład. Krzysztof Słaboń – trener, tutor, superwizor Collegium Wratislaviense. Dobrze zaplanowane wprowadzenie tutoringu może być  czynnikiem rozwojowym dla szkoły.  Tak dla uczniów, jak i  całego szkolnego organizmu - nauczycieli, rodziców, wychowawców, pedagogów. Na podstawie przykładów poznaliśmy jakie warunki są niezbędne żeby osiągnąć wyraźny  i jednocześnie trwały rozwojowy efekt.  Jak zaplanować proces wdrożenia tutoringu? Kto może być tutorem i jakich kompetencji potrzebują tutorzy? Dla kogo kierować tutoring i na jakich zasadach?

ACTION LEARNING W PRACY DYREKTORA.
Warsztat. Krzysztof Słaboń, Collegium Wratislaviense. Z zapowiedzi: „zapraszam na warsztat action learning podczas którego poznasz i wypróbujesz skuteczną metodę zespołowego poszukiwanie rozwiązań złożonych problemów. Metodę możesz wykorzystać z klasą lub grupą w trakcie realizacji projektów, zajęć problemowych czy burzy mózgów.
Sesje Action learning oparte są o z góry ustaloną strukturę, która pogłębia refleksję nad doświadczeniami, wspiera rozwój krytycznego myślenia i kreatywność. Warsztat będzie miał formę w pełni praktyczną – będziemy poznawać metodę action learning wspólnie rozwiązując wybrany problem”.

Pobierz program i harmonogram Kongresu w formacie PDF.